"Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor" 
Özdemir Asaf


O Ne Sevda!

unutup, 
kendi gölgesinde tutuşan mum olduğunu,
girmiş gecelere güneşlik taslıyor 
unutup, 
kendi birikintisinde çırpınan bir sal olduğunu,
dalmış denizlere gemilik taslıyor 


çıplak dallarını okşadığında şamar yüzlü rüzgâr
unutma!
kendi çölünde savrulan kum olduğunu
ırak bir virgülle ayırma!  
dev mi sanarsın kendini
senden büyük dağlar var


sürgünlerine yenilir sevda
yaprakları solar, naçiz mührü vurulur parkında gönülistanın
dökülürsün
karanlık bir mecraya kök salar
hüznü her damlada öldürürsün 
kırık bir sazla yürürsün hep aşka
gıcırtılı bir nakaratın kapısından içeri dalar
sonsuzluğa süzülürsün


ruhunu mayhoş eden,
nafile bir sesin ilmeğindesin
bu kaçıncı senfonidir?
her dem, meyhanelerde siyah bir baharın terennümüsün
ana kucağından yoksun bakar, 
zemheri dudağıyla sevişir,
dalından sökülürsün
çıplak bir çocuk gibi üşürsün fiyakalı gecelerden
dolunay hicabından kaçar
unutma! 
şan da can gibi senin değil, emanettendir
terazinde görülürsün


damarlarında delidir kan
olma ey gönül!
yamalı sevdalara figüran 
bir gün sen de, 
belki gül niyetine, belkide kül niyetine
kendi bahçende
öpülürsün,
öpülürsün unutma!

***
( O Ne Sevda başlıklı yazı RamazanBoran tarafından 5.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu