Kapansa yüzüne bin kere kapı

Bin kere yeniden çalmaktır sevmek

Uzanıp umudun karanlığına

Bir ömür orada kalmaktır sevmek

Görmesen bir gülüş bir nazar yardan

Kâşane kurmaktır hatıralardan

Ummayıp ihsanı yazdan bahardan

Buz ortasında gül olmaktır sevmek

Gün gelir maşukun çatılır kaşı

Gün gelir zehr eyler ekmeği aşı

Dökülse de oluk oluk gözyaşı

Huzuru çilede bulmaktır sevmek

Ak düşse saçına belin bükülse

Kurusa toprağın suyun çekilse

Sinene umarsız dertler ekilse

Bıçağa kurşuna gülmektir sevmek

Kâh Mecnun’un çöle kazılan izi

Kâh kayıp ülkede korsan denizi

Bazen kalp ağrısı, dinmez bir sızı

Bazen bir bakışla ölmektir sevmek