Gelirsin diye yollarını bekledim
Gelirsin diye ismini rüyalarımda
zikrettim
Gelirsinde seni sevdiğini söyler diye
bekledi dudaklarım
Sen gelmeden kapandı yar yollarım
Gurbet ellerinde sensizliğin
hasretinde kaybolan
Seni özlediğimde her an senin için
ağlayan
Bir gün hasretlik biter diye bekleyen
Hasret bitmeden yollarım kapandı yar
Kara toprağa girince adına türküler
yaktım
Ağladım kurudu göz pınarlarım
Ayrılığın kör kuyularında yokluğunda
kayboldum
Ayrılık ne zormuş çarmıha gerilen
benim yüreğim benim ellerim
Ayrılığın feryadını nağmelere
yükledim
Sensiz geçen hicran geceleri
karanlıklara yükledim
Yar inan ki ben seni çok özledim
Ayrılık ne zormuş çarmıha gerilen
benim yüreğim benim ellerim
Neylersin ömrün sonbaharında yere
düşerse yaprak
Ayrılığın kor alevine bakarım
pencerede yüreğim dumansız yanar
Çocuklar gibi bir köşede sessizce
ağlarım
Ayrılık ne zormuş çarmıha gerilen
benim yüreğim benim ellerim
Yüreğim kırlangıçlar gibi yaralı
Biter mi bilmem sensiz ayrılığın şarkısı
İnan ki ayrılığın hasretine
dayanmıyor bu yürek
Perde perde canımdan geçtim
Hep seni dilendim
Ömrüm son bulurda seni bulurum diye
hep sabırla bekledim.
MEHMET ALUÇ
ANKARA SİNCAN