Online Üye
Online Ziyaretçi
Şaşırmam...
Sinem yangın yeri, dumanlı başım
Gözlerim yaşını salsa şaşırmam.
Daha can tendeyken hazır naaşım
Azrail kapımı çalsa şaşırmam.
Umut mayaladım gönlümde göle
Yeis kıs kıs güldü, dedi;
nafile
Bezdirdi canımdan çektiğim çile
Ruhum yaşamaktan yılsa şaşırmam.
Sabrettim her şeye, hep göz
yumarak
Ne bir arzum kaldı, ne de bir merak
Şimdi anılardan medet umarak
Hayâlim uykuya dalsa şaşırmam.
Oh çeken çok oldu ağu içerken
Îtina etmedim dostu
seçerken
Bir sızı hissettim biri geçerken
Bağrımı yakan ok, olsa şaşırmam.
Kıyamet yakındır, kulağım
"Kûn"de
Defter günah dolu, kâr yok yekûnde
Hebâ oldu heyhât, en son ekin de
Güneşim doğmadan solsa şaşırmam.
Mecit AKTÜRK