Online Üye
Online Ziyaretçi
Kaldır mesafeleri aradan bırak sana gelsin ayaklarım
Patikalı da olsa kanatsa da keskin taşlar
Dikenli de olsa batsa da zehirli dikenler
Gövdem sana dönük ruhum sana meftun
Ellerimin kirliliğine bakma
Daha tövbeden yeni döndüm
Kuru gözlerimdeki ıslaklık vicdanımın sesiydi
Yalvarışlarım haykırışlarım cevaplandı en sessiz
anımda
Yolumu tüketmeden yetiştin
Ömrüm nihayete ermeden pişmanlıklarım erdi
Olgun pişmanlıklar akıl vermekte bana
Tekrarında yok oluşum kesin ve kesin
Varlığımı varlığına borçluyum
Yokluğumda bile varsın yokluğumda
Adımı unutsam da seni asla...
Öyle işlenmişsin ki nakış nakış ilmek ilmek
Nereye baksam seni görüyorum
Kalp atışlarım zikzak çizer gibi
Her defasında seni çiziyorum dualarımda
Amin diye bir ses gelir kalbimin en ücra köşesinden
Ses tellerim titrer doğru kelime çıkmaz lügatımdan
Dayanılması güç bir hal alır korkularım
Aşkın manasını düşünürken
Ve anlamam sonunda niye sevdiğimi
Ve yine keşmekeşlerde kalırım
Boğulurum acizliğimde başımı kaldırıp da bakamam
Utancım beni yerlerde sürükler dilimin günahında
Ahmet TEKER/Adıyaman