Býrak, aksýn gözyaþým.

Farzet ki;

Rahmetidir Yaradan’ýn.

Usul usul ansam adýný

Ne çýkar;

Sessizce, kimseler duymadan.

Bir yaralý ceylan,

Haykýrýr acýsýný

Yanýk baðrýndan;

Kör topal

Dað tepe dolaþan.

Köhnedir her yer,

Issýz düþlerin hezeyanýnda.

Bir terennüm ederim

Adeta senin yokluðunda.

Bir öyle, bir böyle,

Olsam da yoluna köle,

Beklemekteyim günü

Düþlerin ertesinde.

Gönül iflah olmasa da,

Sanma ki bedbahtým

Issýzlýðýn ortasýnda.

Sadece ararým kendimi

Hak yolunda.