Online Üye
Online Ziyaretçi
Yağan karın gerisinde pencerede bakar iken
Hayallerime ve sokağa yağarken kar sanki gülümser iken
Sessizliğin içinde üşüyenleri
düşünür iken
Bu soğukta kalanları anlatamamanın,
Isıtamamanın sessizliğine çaresizliğine mahkûm
olmak çok zor
Bu acıyı duymak kendimi var saymak yüreğimde olsa'da kor
Sırtımı dönerken kalorifere üzgün
gözlerle ağlıyorum
İnsan çaresiz bu çaresizliğini unutan
insan nankör bazen anlıyorum
İnsana çare olan Yüce Allah
Yüce Rahman ısıtıyor bizi her an yaz kış her an
Ölüm ve dirilişi hatırlatan mevsimler
anlar zaman
Isınıyor yağan karlar üstümüzde bir
anda güneşle
Gülüşe sığan kâinat ve ben bizler
şükrediyoruz Rahmana
Üşümeye gider iken
Donmaya yakın
O anda anında ısınır iken
Sizlere ulaşamadan hislerim donarken
Acizliğimizi anlarken
Güneşi açtıran Rahman Rabbime şükür
Mehmet Aluç