Kadýna kalkan eller kýrýlsýn. Kadýna uzanan eller çatlasýn. Kadýna kem gözle bakan gözler çýksýn. Kimi namus belasý uðruna gider. Kimi terk ettikleri için kimi terk edildikleri… Kimi kýskanýldýklarý için… Kimi konuþtuklarý… Kimi çalýþtýklarý… Kimi bir öfke uðruna gider.

Ölüm o kadar kolaydýr ki! Bir sýkýmlýk tabanca, bir batýrýmlýk þiþ, bir kesimlik býçakla. Rahatça, gayet sakince, usulca, adabýnca(!)vAlçakça, rezilce, kahredercesine, lanet edercesine…

Caddenin ortasýnda sille tokat karýsýný döven adama müdahale eden birine dayak atan zatça sarf edilen tipik Türk erkeði vecizesi: “Hem severim hem döverim. Kendi iþimi kendim hallederim. Sana ne?” Bunun üzerine müdahaleye dâhil olan 3. þahsýn iðneleyici lafý kapak niyetine oturur muhatabýnýn bön yüzüne: “O zaman ben de sizleri koca karý ilan ederim!” diye.

'Aþkýn kanunu erkeklerin kanunu olmuþ, biz bu kanunu yeniden yazacaðýz'  diye haykýrýyordu bir aþkzede kadýn… Aþkýn isyan versiyonu bu, ülkemde.  Belli ki duygusal bir þiddete maruz kalmýþ, kalbi…

Kadýn elinde bir dövizle haykýrýyordu 'Eþitlik olmadan sevgi olmaz' diye. Hala sýkýntýlar var eþitlik konusunda ülkemde, þikâyete mevzubahis olduðuna göre. Sevgi zaten son kullanýmý evliliðin ilk yýllarýna denk gelen bir kavram olmuþ. Hemen tüketilmesi gereken… Hemen çarçur edilmesi icap eden… Bir diðeri de belli ki çalýþan kadýn: 'Seven erkek çocuklara bakmalý, her iþi yapmalý' diyordu. Eþitlik olmalý, sevgi… Çocuklara bakmalý, her iþi yapmalý erkek de! Oysa öyle deðil ülkemde, kazak erkekler ülkesi, taþ fýrýn! 'Bedenimiz kimliðimizdir' diyordu baþkasý. Uzun uzadýya bir konu aslýnda. Sadece biraz dikkat çekmek istiyorum bu konuya. Ýstatistiki bir þeylerde vermiyorum. Bilmem þu kadar kadýn öldürülmüþ þu kadarý yaralanmýþ diye. Her türlü ayrýmcýlýða karþýyýz bu konuda.

Þiddet almýþ baþýný gidiyor ülkemde. Kaç gün oldu elim uzandý kaleme, kâðýdý hazýrladým ama bir türlü dökemedim içindekileri. O kadar sinirleniyorum ki yazamýyorum. Kalem kýrýlýyor, kâðýt yýrtýlýyor öfkemden. Canlar gidiyor boþ yere, kanlar akýyor yok yere. Bir mezara diðer cezaevine gidiyor bilmem ne yoluna? Býçak üstüne býçak vuruyor eski eþine… Bu ne öfke? Bu ne psikopatlýk? Bu ne zulüm? Kurþun sýkýyor sevgilisinin üzerine, kurþun kurþun üstüne. Bu ne canilik, bu ne katillik, bu ne gönüllü ve istekli cellatlýk? Kadýn çiçektirden kadýn dikendire giden bir yol hikâyesidir kadýna þiddet ülkemde.

Her gün bir kadýn öldürülüyor haberi ekranlara yansýyor. Gazetelerde þiddet gören kadýnlar var çarþaf çarþaf. Kimi boþanmýþ, kimi ayrýlmýþ, kimi birlikte, kimi küskünlükte… Kimi kýzýný vuruyor, kimi karýsýný dövüyor, kimi sevgilisini kesiyor, kimi akrabasýný hýrpalýyor, kimi arkadaþýný deliyor. Erkek ya; gözünü kýrpmadan vurabiliyor kadýnýný, cesurca (!) yaralayabiliyor eþini. Kesebiliyor aþkýný sanýrsýn ki tavuk kesiyor, kurþunlayabiliyor canýný sanýrsýnýz ki atýþ taliminde niþangâha sýkýyor. Ne erkek toplumuz? Ne adamýz? “Ýnsan denen hayvan önce insanlýðý öðrenmeli” diyen zata kulak vermemek mümkün mü þimdi?

“Sokakta kadýn döversiniz kimse karýþmaz. Sokakta karýnýzý veya kýz arkadaþýnýzý öpersiniz gelir size dayak atarlar.” diyorlar ya! Katýlýn ya da katýlmayýn ama bu sözün doðruluk payý vardýr. Öpmek ayýp dövmek münasip! Yani ''adam'' kadýný sokakta dövüyorsa bunu adamýn hesabýna ''adamlýk'' olarak kaydeden fakat adam sokakta kadýný öpüyorsa bunu kadýnýn hesabýna affedersiniz ama  ''orospuluk'' olarak düþünen bir toplum.  Vay baþýmýza gelen? Þunu bilmesini isterim herkesin: “Kadýna þiddet, kadýnýn karnýndaki bebeðin attýðý tekmeden baþka tekmeye tevazu gösterilemeyecek ciddi bir olaydýr.” Kadýnýn yiyeceði tek tekme karnýndaki bebeðinin tekmesidir. Ýlan olunur.

“Diþisine kötü davranan tek hayvan insanoðludur.” demiþ Jack London. Güzel de demiþ. Çiçek deriz kadýna sonra kökünden kopartýrýz çiçeðimizi, koklamamýz gerekirken. Güzel deriz kadýna sonra rezil ederiz güzelimizi bir sokak ortasýnda. Melodi gibidir sesin deriz sonra feryat figan içinde býrakýrýz o kadýný.

Özelde kadýna þiddete olmasýn. Genelde insana þiddet olmasýn.

Adama bak "Karýnýzý rayda tutmak için dövün ve eðer raydan çýkarsa, yine dövün." diye bas bas baðýrýyor ve ne yazýk ki yalnýz da deðil! Belki de adam deðil ne dersiniz?

Topluma bak "Karýnýzý düzenli bir biçimde dövün; neden dövdüðünüzü siz bilmeseniz bile o bilir." Mantýðý bozuk bu toplumun, mayasý, yolu yordamý… Sevmek varken dövmek niye? Niye düzenli olarak sevmiyoruz kadýný… Belki de neden sevdiðimizi bilmesek de kadýn neden sevildiðini hisseder ve bilir. Belki de cinayete giden yol cennete gider.

Lafa bak “Yük arabasýnýn çivileri ve bir kadýnýn kafasý, ancak iyi vurulduðunda iþler.” Çay demle ve iç bu lafýn üzerine. Ayný noktaya atýþ yapan yenik ve ezgin bir asker ruhu… Neden vuruyoruz onu anlayamadým. O kafayý sar sarmala, öp baðrýna bas. Sevgi en etkili dildir. Severek cezalandýr, severek kýz!

Erkek kadýna demiþ ki  “Beni seversen katlanýrsýn.” diye. Kadýn da erkeðe yanýt vermiþ hemen “Sýcak yuva masalýna inanma.” diye. Erkek kadýna demiþ ki “Yanlýþ yaptýn dayanamadým vurdum.” diye.  Kadýn da erkeðe yanýt vermiþ jet hýzýyla “Þiddetin bahanesi yok.” diye. Kadýn duramamýþ erkeðin bu düþünceleri üzerine konuþmuþ da konuþmuþ susturmuþ erkeði: “Dayakla sevgi bir arada durur mu?” diye. “Ölümle biten sevgi olur mu?” diye.

Kadýna þiddete son, erkeksen sokak ortasýnda sev!