Şairin hecelerini insafsızca astılar
Ne söylemek istediğini anlamadılar
Bir densizin sözüne güvendiler
Boğazından astılar lakin sesini
kısamadılar
Mısralar dile geldi ne yapacağını
şaşırdılar
Dengeleri bozuldu öylesine kalakaldılar
Olacağı yok dediler def olup gittiler
Arkalarına baktıklarında kendilerini
ağaçta asılı gördüler
Bu nasıl iştir dediler densizin
yüzüne baktılar
Lakin densiz yok olmuştu onu
bulamadılar
Boş gözlerle oldukları yerde kaldılar
Döndüler gerisin geriye gerçeği
gördüler
Heceleri birer birer darağacından
indirdiler
Kaybolan heceleri ağacın altında
gömülü buldular
Densiz saklamıştı anlam dolu heceleri
kahır oldular
Gerçeği anladılar
Gönül gözü ile okudular
Şairin gönlündeki güzelliği gerçeği
gördüler
Pişmanlık dolu gözlerle ortadan
kayboldular
Mehmet Aluç