İçimde kımıl kımıl şehir
Bir aydınlık yürüyor yüzüne doğru
Bütün sokakların adı sen
Varoşlardan yükselen bir türküsün bazen
Bazen bebeklerin ilk kelimesi

Tellallar bağırıyor kalbimdekini
Sen kapalı perdelerin ardında duyuyor musun?
Dolayıp saçlarını parmaklarıma
Yamasam diyorum aşkın yırtık örtüsünü
Bu öyle bir hıçkırık ki; adı yok
Anlıyor musun?

Aşkı çizmek mesela saçaklarına bir gecekondunun
Saman dumanıyla yazmak adını
Bütün mevsimlerden arda kalan bir günde
Beni düşlediğin anı hayal etmek
Ne güzeldi; ne olmazdı ama güzeldi

Gece yarısı yitik gözyaşları
Ve şiirler buldum faili meçhul
Bir çocuğun defterinde
Büyük harflerle sevdim seni
Seni okudum mısraında umudun

Erimeyen karın üzerinde
Balçığın dizlerime kadar yükselen
Kah çatlak toprağın omzunda
Kah anızlarında çorak tarlanın
Büyük harflerle sevdim seni

Şimdi, toraman dudaklarda adın
Ellerin apartmanların saçlarında
Kırmızı entarili bir güneş yanağında
Bense bozguna uğramış kalbimle yalnız
Yürüyorum, ölü yıldızların altında
Hava soğuk ve üşüyor avuçlarımız