Gerisi yalnızlık
Ah büyük lafına aldanan ben
Sıkıştım kaldım şehrin korkunç yalnızlığında
Ah o çamur kokan çocukluğum
Çamurdu sokakları
Elektrik yoktu ama dostluk
Büyük sevgiler vardı
Pırıl pırıldı insanlık
Nasıl uzak düştük
Tanımadığımız bu şehirlere
Yalnızlığın girdabına nasıl düştük
Düştük ve öylesine kaldık
Ne kapıyı çalan
Ne halimizi
soran var Yok mu idi daha uzakları Yarım kalan cümlelerin ardından daha uzağı yok mu idi
Mezarlıktan daha yalnız bu şehirler
O çocukluğum çamur kokan
Yayan yollarında koştuğum
Yıkık evim
Yağmur yağdığında tavandan akan yağmur damlaları
Odanın içinde leğenler
Damlayan yağmurlar leğenler içinde
Komşuluk vardı
Dostluk vardı
Yalnızlığın adı konulmamıştı
Sıkıştım kaldım şehrin korkunç yalnız'lığında
Mehmet Aluç
