Online Üye
Online Ziyaretçi
Yalnız başıma da kalsam
Mısralarım
Mısralarıma işleyen halkımın gönlündeki
Sevgileri düşleri beni yalnız bırakmayacak
Irmaklar gibi çağlayan gönüllerin
Dertlerine derman bulmak için
Onların dili ile konuşmak
Gönüllerine yol açmak
Parıldayan yarınlarının önüne
Set çekmek isteyenlerin
Yüzüne tokat vurmak için yazdım
Onlar ağladı
Mısralarım ağladı
Onlar güldü mısralarım güldü
Söndürmek için halkımın yüreğindeki yangını
Mısralarım ile damla damla su taşıdım
Irmaklar gibi berrak gönüllü halkım
Hep gülümsesin istedim
Haydut ellerine teslim yolların acizliği
Mısralarım ile koşarken gönüllerin damarlarına berrak
Sabah doğan güneşin ışıkları gibi sımsıcak
Hançer yaralarını saran mısralarım ben ve halkım
Bir an dursak da yolda
Yoldayız
Umudun ışığını gördük biraz puslu
Umuda ışık olmak için koştuğumuzda
Zehir ki yılan zehri haydutların yüreğine zerk edildi
Acının gözlerini
Feryadını çaresizliğini gördüler
Haydutluğun kayalar arkasında kalan
Gölgelerle saklanan korkunç yüzü ile saklayanlar
Güzelliği merhameti görmeyenler
Haydutluğun yok oluşunu gördü
Gömemediler mısraları halkımın yüreğini
Kendileri gömüldü yokluğa
Yok, etmeye reva gördükleri yokluğa gömüldüler
Mehmet Aluç©