Ahmet Neriman teyzeyi kucaðýna aldý, gülden ile çýktýlar kendi evlerine doðru. Artýk bundan böyle Neriman teyze kendi evlerinde kalacaktý. Çünkü tek baþýna kimsesiz yalnýz kalmasýna gönlü razý deðillerdi. Evde nasýlsa iki kaþýk yemek piþiyordu üçüncü kaþýða da her zaman yer vardý.

Gülden doðalgazýn sýcak suyunu açtý, Neriman teyzeyi güzelce yýkadý, tertemiz elbiseler giydirerek, kanepeye oturttu. Neriman teyzenin yanaklarýnda Ahmet’in Gülden’in yanaklarýnda da güller açmýþtý.

Ahmet

-Neriman teyzem burasý artýk senin evin, ben oðlum eþim ise kýzýn artýk

Neriman teyze büyük bir sevinç içinde

-Allah sizden razý olsun evladým. Allah sizi dünyada ve ahirette iyilikler versin.

Gerisini getiremedi gözleri yaþlarla doldu. Gülden elindeki bez ile gözyaþlarýný silerken

-Neriman anneciðim aðlamak yok artýk, sen bizim annemizsin artýk bundan sonra.

Tatlýlýk içinde gülümsediler.

Ahmet

-Neriman anneciðim bundan sonra her sokak senin kalbine çýkacak inþallah. Bizleri af et sana þimdiye kadar sahip çýk, pardon ben çýkamadým eþim devamlý sizin ile ilgilenmiþ ben ise kusuruma bakmayýn..

Neriman teyze hüzün dolu sesi ile

-Evladým uzun yýllar oldu anne sözünü iþitmeyeli. Donuk sessiz odamda tek baþýna çok üþüyen yüreðimle tek baþýna oturdum. Eþimin vefatý, büyük oðlumun arkasýnda ölümü ile hali ile yalnýz kaldým taki gülden kýzým benim ile ilgilenene kadar. Hüznüm bana bazen gözyaþý oldu bazen bir sýðýnacaðým liman oldu. Dualarýmda hep sizin gibi iyi insanlarýn yardýmý için yüce Allah’a dua ettim sonunda duam kabul oldu. Abdestimi aldým kalkýp Rabbim için þükür namazý kýlayým iki rekat. Bu Ramazanýn ilk gecesinde yalnýz deðilim artýk sizler evlatlarým var yanýmda, gelin size doyasýya sarýlayým.

Beraberce tebessüm ederek birbirlerine sarýldýlar.

Ayrýlýk yalnýzlýk bazen gönlün yamacýna takýlý kalýr ne kadar rüzgar eserse essin gitmez, esen rüzgarýn esmesi ile yalnýzlýðýn hüznün dikenleri gönlü parçalar durur. Ama talý bir güler yüz gönülden bir el uzatma ile ne hüzün kalýr nede yalnýzlýk.

Ahmet duyduðu piþmanlýk bu sarýlma ile bir anda yok olmuþtu.

Kimimiz bazý güzellikleri anýnda deðil de daha sonra fark ederiz. Bir çiçeðin güzelliðini kokusunu bir anda göremeyiz anlayamayýz ama bir an gelir ki o çiçeðin güzelliðine ve kokusuna hayran kalýrýz.

Mehmet Aluç