Kadim bir yalnızlığın
dipsiz çığlığı
Değil mi an ve an
tezahürü
Tüm bilinmezliğin
gizeminde
Sancısı değil mi
sonsuzluğun
İç burkan yankısı.
Depresif tüm yıkımların
Belirsiz gidişatı
Elde kalan üç beş
kıdemli tarifsiz duygu…
Biraz ben gibi
Var olmanın dayanılmaz
yükü
Biraz sen gibi
Tüm o gizemin
kifayetsiz yenilgisi
Biraz hayat gibi
Fark etmeden serpilen
Göklerden üzerimize
dökülen
Yıldız tozu…
Adım gibi sanım gibi
Tüm dirayetsizliğimin
Yüzüme vuran aksi
Aşikar gün gibi
Kayıp gitti her şey
avuçlarımdan.
Ne vardı sona erecek
Belki başlamamıştı
Yanlış bildiğim o
gerçek.
Gerçek ne mi;
Tüm müphem
haykırışlarımın
Bitiminde yürek burkan
O sebepsiz yenilgi
Ne varsa elden gelmeyen
Çoktan yitip gitti
Belli ki benmişim
yanlış bir seçim
Doğru şıkların yalan
dolu maskesi.
Geç hem de çok geç
Külliyen yalan sevgi
denen
Ve kabul görmeyen o
düşüngeç.
Nedir yalan nedir
gerçek
Haricimde sürüp giden
İşaretli o seçenek.
Biraz ben gibi
uzaklarda
Biraz sen gibi yalan
dünyalarda
Biraz da hayat gibi
Ne varsa derinlerde
gizli saklı.
Var olmamış bir
dünyanın
Çoktan kilitlediğim
kapısı.