Online Üye
Online Ziyaretçi
Şairlerin kaderi yâri yanında bir an uzaklaşınca şiirlerine koşar hece hece yârini anlatır, bir anlık ayrılığını anlatır mısra mısra.
En büyük korkusu hele
yeni sevmiş ise, kavuşmamak ayrı kalmak korkusu yüreğini sarmış ise destan destan
ayrılık şiirlerini yazar…
Tüm hecelerinde mısralarında
ayrılık yazan-yedi adet heceyi silmek ister – hayatında düşüncesinde
şiirlerinde, bu kelimeler içindeki sevinci öldüren kelimelerdir şair için.
Karşıdan bakıldığında
nazlı yâre bakmaya doyamayan şair ayrılık kelimesi ile ölür, kendini şiirlerin
dünyasına kapatır unutmak için yazar durur….
Yine yârin özlemi ile
sokalar da onu arar kokusu sinmiştir tüm Şehri’ne, mıhlanır kalır şehrin sokaklarında,
uzakta sevdiği geldiği anda yüreği mısraları halay çeker sevinçten işte şair
sevince yazar üzülünce yazar ayrılığı yaşayınca yazar hem de karşısındaki
hüzünlenince aşk acısı çekince… de yazar, sesi kulak ile duyulmayan tüm sessiz
feryatları duyarda yazar, şiirlerinde hüzne ayrılığa aşk acısına tebessüm
ederek yazar, yazar ki karşısındaki tebessüm etsin az gülümsesin…
Sevda acısından
insanlar ölmesin az sabırla dayansın diye yazar şair, yüreklerde kimsenin duyamadığını
göremediği feryadı hisseder de yazar şair, nasıl mı? Şair olmak öylesine lüks
odalarda ahım şahım bir yaşantı ile yaşama ile olunmuyor, aşk acısını en
derinde yaşama ile dert sıkıntı ile gece gündüz arkadaş olmak ile şair olunur ve
şiirler…… yazılır.
Şair için sevdiği, sevda
dolu yürüme ile bitmeyen aşk dolu yoludur, sevdiğinin bakışlarında hece hece
aşk şiirlerin yazarak anlatamadığı, tüm bedenini sessizce saran aşkın umman
denizinde mutluluk ile gezindiği…. Okyanusudur.
Mehmet Aluç