Şiirle yıkadım
düşlerimi hayallerimi
Benden uzaklara giden
yarınlarımı şiirlerime yazdım
Bir gün okurlar da
hislerimi anlasınlar diye
Tüm güzellikleri
şiirler ile yazdım ve yıkadım
Zehir zemberek
bakışları
Acı ile yoğrulmuş
hayatı
Gülümsemeyen yüzlerin acı
bakışlarını
Şiirlerle yıkadım
gülümsesinler diye
Uzaklara giderek hasret
çekenlerin yollarını
Ağlayarak yetim kalan
çocukların oyuncaklarını
Sevgiye aşka hasret
kalanların özlemlerini
Şiirle yıkadım
gönülleri kanatlanıp uçsun diye
Şiddet görüp ağlayan
kadınlarımızın yüzlerini
Şiddete meyilli olan
erkelerin ellerini
Vefa nedir bilmeyen
insanların kalplerini
Şiirler ile yıkadım
tertemiz olsunlar diye
Yalnız kalıp bir köşede
oturanların yalnızlığına
Hasret çekerek gözyaşı
dökenlerin gözlerini
Kenar bir mahallede tek
kalmış Ayşe teyzenin kimsesizliğini
Şiirle yıkadım
yollarında çiçekler açsın diye
Kul Mehmet derki şiirler
ile dost aradım
Şiirler ’den dostumu
yarınımı buldum
Kaybolmuşluğumun içinde
kendimi buldum
Şiirler ile tüm gönlümü
yıkadım şair oldum
Mehmet Aluç