Bilsen hüzün dolu yüreğim benim
Anladım sen benden bıkar gibisin
Vuslatı beklerken gözlerim tenim
Sen vuslat vaktini yıkar gibisin
Söyle ki bileyim sitemin neden
Ne söyler ki insan bir şey bilmeden
Hiç huzur bulur mu eziyet eden
Sessizce sözleri çakar gibisin
Hayatın içinde bak neler gizli
Ömür geçip gider ne kadar hızlı
Şimdiki cümleler hep sizli bizli
Bir yabancı gibi bakar gibisin
Hayat yokluğunla beni sınıyor
Şu garip yüreğim her gün kanıyor
Ket vursam dilime yine anıyor
Sanki sen bunları takar gibisin
Ne oldu ki bize böyle el olduk
Bir meçhule doğru şimdi yol aldık
Bu sevda yolunda sınıfta kaldık
Zamanı elinle eker gibisin
Yetmez mi sevdiğim ettiğin zulüm
Netice de anla ben de bir kulum
Lal olur sözcükler bağlanır dilim
Gördüm anıları yakar gibisin
Âdemi kederin içine daldı
Sanırım yalnızlık aklımı aldı
Ağlarım birazdan gözlerim doldu
Bu hali başıma kakar gibisin
“Anladım sen benden bıkar gibisin”
Âdem Efiloğlu