Yalnýzlýðýn nüktedan seyri bazen belli belirsiz bir hiçlik duygusu yaratýrken an geliyor þüpheye düþüyorum varlýðýmdan ve raks eden tüm varlýklardan. Gölgelerde gizli o ketum ve müphem nice mefhum. Adý saný var mý yok mu? Ne fark eder ki. Görsem ne olacak ya da duysam? Ýstiyor muyum, bakalým. Dirayetsizliðin kýskacýný da dâhil ettik mi sýrnaþýk bir kifayetsizlik engel teþkil eden tüm gölgeleri karanlýða gömme duygusu taþýyan. Fýsýltýlar nasýl da bariz ya o görmez, duymaz varlýklar yok mu? Sadece zihinlerde iþtigal eden binlerce sanrý taraflarýnca þekil bulmuþ.

Var iken yok olmak kadar sancýlý kim bilir var olmak nereye kadar. Yok iken var olduðunu sanan her kim ise gýybetin çamurunda debelenen.

Çok uzaklarda olan baþka bir varlýk ise bir o kadar acý veriyor. Bir zamanlar dediðim o günlerde baþýmý dayadýðýmý sandýðým nice omuzdan biri. Bilemedim ve göremediðim oysa sýðýnaðýmýn bir çukur olduðunu. Sessizce yaþayýp gidiyoruz onca mesafe ket vurmuþ iken tarafýmýzca yaratýlmýþ.

Aklýmdan çýkmayan ve tarafýnca iþgal edildiðim o bitimsiz özlem yanlýþ olduðunu bile bile üstelik. Oysa özlem denilen o yakarýþ nasýl da masum ve helal anamýn ak sütü kadar. Anlaþýlmayý nasýl da isterdim ve keþke baþka kalýplara yerleþtirilmeseydim. Özgürlüðümü nasýl hibe ederim ki ya da nasýl bertaraf ederim taþýdýðým ve korumaya çalýþtýðým dünyamý. Her ne kadar tek kiþilik olsa da nice nice dünyalar barýndýrýrým içinde oysa. Deðiþime engel olmak ne mümkün yeter ki arzuladýðým ölçüde ve boyutta olsun. Ýstikameti ben belirlemeliyim ve belirlemeliydim de her ne kadar tezat bir düþüngeç olsa da zihinlerde.

Duyumsadýklarýmý tek tek zikretmiþtim oysa hem de madde madde. Ve ben bir madde de deðildim her ne kadar inançlar bu yönde olsa da. Titrek ellerim kavrayamazken ve tutunamazken ayaklarým da geri geri gitti nihayetinde onca birikmiþliðe raðmen. Ne varsa biriktirdiðim ve seyri dünyanýn engel olamazken. Bunca mucir sebep hele ki yokluðun þükrüne raðmen varlýðýn nasýl da göreceli olduðu gerçeði.

Hep ihtiras, hep bitimsiz istekler ve nihayet bulan bir rüya. Rüya alt tarafý da diyemem ki. O rüyalarýn eþliðinde yol almadým mý ben iteklensem de ömür boyu. Bildiðim ya da bildiðimi sandýðým ne varsa sürekli ket vuran ama yine de içimde kaybolmak bilmeyen o öðrenme isteði ýþýðýn rehberliðinde. Sözde deðil yansýyan ve yansýtan bir ruhun iþgal ettiði bir beden. Yoksa beden mi iþgal etmekte ruhu bu da ayrý bir soru. Ýçine sýkýþtýðým bir beden özgür ruhumu zincirlerinden boðulmuþ iken. Takriben bir ömür boyu üstelik. Öncesi ve sonrasý derken her yeni gün eklenen yepyeni halkalar. Kim hak görebilir ki bunu hele sen ya da ötekiler tarafýmca önem arz etmeyen. Kula kulluk yapmak gibi bir seçeneði çoktan elemiþim yirmi küsur yýl evvel üstelik. Bunun izahatý zor olsa da o seçeneðimin tüm getirisi içimdekiler ve tabii ki verdiðim onca kayýp. Denedim, çok denedim izah etmeyi. Algýlarýn seyri bana ayarlanmýþ olsa da herkes istisnasýz üstelik sadece görmek istediðine vakýf. Ve niyetleri olmadýðý gibi anlamak adýna ellerinden geleni de yapýyorlar ötekileþtirmek adýna.

Tümleyen olabilirdim hatta bir ömür boyu sürebilirdi bu rüya. Ne var ki bedel ödememek adýna bir kâbusa dönüþtü daha doðrusu dönüþtürüldü. Ne pilli bebeðim ne de bir protip düzene intibak etmekle mükellef. Þarj olan bir cihaz da deðilim üstelik kullanýma hazýr. Altý üstü göçebe ruhuyla oradan oraya savrulan bir yaprak ama hala köklerine baðlý. Dalýmdan kopmuþ olmam yokluðun deðil tekil varlýðýmýn bir göstergesi. Tek bir aðaçta yaþamayý seçseydim her þey çok farklý olabilirdi. Seviyorum yolculuklarý hatta acýlarla besleniyorum ve an geliyor ne özel ve ne güzel bir âlemde yaþadýðýmýn farkýna varýyorum tüm çirkinliklere raðmen üstelik. Güzelin deðeri nasýl da makbul gözümde. Nasýl bir ihtiþam ile dönüyor þu yerküre. Sevip karþýlýk bulamadýðým her kim ise ihanetine uðradýðým bir kez daha idrak ediyorum hala nasýl bu sevi yetimi muhafaza ettiðimi.

Defalarca âþýk olabilirim ki aþkýn mecrasýnda yürümek esir ruhumu bulutlarýn en tepesine çýkarýyor. Ne süslü kelimelere inanýrým artýk ne de takýlan maskelere. Mademki yalýn ve çýplak ruhum böyle mutlu hicap da etmem asla þekilden þekle girmediðim için.

Hala çok soru var cevabýna henüz haiz olmadýðým ama bir o kadar da anlam kazandý pek çok þey üstelik her geçen gün daha da artan bir boyutta. Her ne kadar anlam veremediðim gizemlerle dolu olsa da heybem biliyorum ki cevaplarýný er geç bulacaðým. Yoksa çok mu geç kaldým, diye ne bir yanýlgýda bulunabilirim ne de kýnarým kendimi. Yaþ alan sadece bedenim ama ruhum henüz çok genç ve biliyorum ki sonsuzluk ve an sadece izafi bir boyut deðiþken mizacým kadar üstelik. Ama yine de sabit kýldýðým öðretilerime her geçen gün yenileri eklenmekte.

Neyin ya da kimin kazanýmý, diye hayýflanmanýn ötesinde aralýksýz boyut atlatan belirsiz bir gidiþatýn kýrýk basamaklarý bitimsiz ve gövde gösterisinde olmasý muhtemel o tanýnmazlýk. Gýyabýnda bile olsa muaf tutulmak müdahil arzusuyla yanýp tutuþurken. Depreþen ve biteviye sür-git bir telaþ anlam bütünlüðünden yoksun kalmýþ.

Boþluðun hezimeti kadar sýkýlgan ve tezahürü namümkün bir o kadar doldurmaya çalýþýrken o boþ testiyi kýrýldý kýrýlacak.

Bir ürperti kadar üþüten seyri müphem o var oluþun yarattýðý emsalsiz kaygý dile getirmenin ihtimal dâhilinde bile olmadýðý. Yitip gitmiþ onca duygudan biri iken sýðýnmak ve yaslanmak bir daða enkazý dahi kalmamýþ güvenmekten imtina ettiðim.

Seyri hoþ imiþ aþkýn anlamýný dahi bilmez iken uçuþurken kelebekler toz bulutlarýna karýþmýþ ve adým adým sona vardýðýnýn bilincinde en az bilincinde olmak kadar tekerrür eden o hikâyenin.