Boş verdim hükmüne, ismine, cismine
Yol verdim tüm düşlere.
Yorgunum alabildiğine
Kırgın ve sönük ruhum.
Azıcık suskun
Yetemezken...
Kime ya da neye
Yoksa hasretin midir bu izdüşümü
O yılgın yüreğin.
Muhatabım hiç kimse
Vazgeçilmezim tüm âlem.
Sanrılarım sancılı
Onca istifli yılgı.
İlk adım iken sevgi
Sona geldim gittin gideli.
Ne bir itiraf ne de inkâr
Buyum ben elden geldiği kadar.
Hacmi yoğun şu sefil ruhun
Katmerli bir o kadar
Peşine düştüğüm bilinmez.
Seyri hoş belki de uzaktan
Verilmiş çoktan nihai karar.
Iskaladım bir kez daha
Yitip de gitmemek adına
Suskunluğum namzet yokluğuna belki
de.
Karıştım bir kez daha yokluğa
Hüküm giydirilmişken o saf yanıma.
Buhranı şu devranın
Kalburüstü her beyanatın.
Ne bir düştüm ne de yalan
Acılar bizden
Aynada aksin dahi görünmezken.
Gülmek kolay mı
Eşlik ederken hüzün
Susmak son çare desem de
Her şeyim ettiğim şu kelam.
Dinmez ne yankılar
Ne de rüzgâr
Savurur elden geldiğince
Tüm o yanlışlar imtina ettiğim.
Güzele, iyiye, sevgiye sevdalı
Yine de dinmek bilmez kalbin kırgınlığı.
Yâd etmek ne varsa elde kalan
Ulaşmak adına
Tüm gerçekler olmadan yalan.
Efkârı, büyüsü şu devranın
Yolcusuyuz ne de olsa
O bitimsiz rüyanın.