Kara Sevdam
Senin gidişinden bu yana doyasıya değil,
Kanayarak yaşıyorum bu hayatı her nefes alışımda
Kör bir kurşun gibi saplanıp kaldın sol yanıma
Ne el sürebiliyorum, ne de söküp atabiliyorum...
Hasretinin kalbime her dokunuşunda
Dayanılmaz bir sızıyla için için kanıyor yüreğim
Bu ayrılığa çaresizce isyan ediyorum
İsyanımın sesi göğe yükselip arş-ı aşıyor...
Aslında biliyor musun?
Ne çok şey anlatmak isterdim sana
Gidişinden sonra bende kalan seni ve
Senden sonra bana kalan tanıyamadığım beni
Öylesine değiştim ki artık kendimi tanıyamıyorum...
Hani sana, senden nefret ediyorum demiştim ya,
İtiraf ediyorum bu sana söylediğim tek masum yalanımdı
Seven insan sevdiğinden hiç nefret eder mi?
Ben seni öylesine değil yürekten ölesiye sevdim...
Bundan sonra sana ne desem boş biliyorum
Sen yarım kalan hikayem, hiç yazılamayacak şiirim
Nefes aldıkça kanayacak gönül yaram/sın
Sen benim imkan/sızım, ömrümü tüketen kara sevdam/sın...
Ayşe KARADENİZ
Şiirime ses olan değerli ağabeyim Mustafa KARAAHMETOĞLU’na gönül dolusu teşekkürler…
(
Kara Sevdam başlıklı yazı
ayse16 tarafından
22.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.