Seninle aþkýmýz iki kekemenin aþký gibiydi. Kader dememiz gerekirken keder dedik. Aþka gelmek istedikçe b/aþka hayatlarda bulduk birbirimizi. Her þey çok güzel gidiyor demiþtin. Her halde o yüzden gittin benden. Ayrýlacaðýmýz aklýmýn ucundan bile geçmezdi. Öyle çocuksu öyle masum sevdim ki seni. Aðzýndan çýkan her kelimeyi doðru saydým. Doðruluðuna inandýðým kelimeler dökülüyordu dudaklarýndan. Bu yüzden hiçbir zaman öpmedim dudaklarýndan. Seni helalim saydým gözlerine bakmaya dahi kýyamadým. Sen üþüdüðünde ceketimi verdim sana, yaðmur yaðdýðýnda saçýnýn bir tek teli dahi ýslanmasýn diye þemsiyeyi verdim sana. Oysa sen þimdi kim bilir kiminle ýslanýyorsun yaðmur altýnda. Beni sevmeni deðil, seni sevmemi kabul etmeni istemiþtim. Oysa sen sevmemekle kalmayýp sevmemi bile çok gördün bana. Aklým almýyordu yaptýklarýný. Kendini ne sanýyordun bilmiyorum ama. Ben sen sandýklarým yüzünden hep kaybeden oldum.

Dedim ya iþte;

Seninle aþkýmýz, iki kekemenin aþký gibiydi. Kader dememiz gerekirken keder dedik. Aþka gelmek istedikçe b/aþka hayatlarda bulduk birbirimizi. Bu ayrýlýðýn isim babasý sensin