Ýrdelemeye deðmez pek çok olgu ki canlý ya da cansýz olup olmamasý da hiçbir anlam ifade etmemekte.

Mesela þu sokaðýn baþýndaki ev… Bilmiyorum içinde kimler yaþar ayrýca ilgi alanýma da girmiyor her ne kadar yaþanmýþlýklar ve mahremiyet pek çok kiþi için bir ganimet deðeri taþýsa da. Ne büyüklüðü ne de maddi deðeri önemli… Neyin mi… Pek çok þeyin… Kâh maliki olduklarýmýz kâh ekstrelerdeki o döküm hatta kart limitleri belki de maaþýmýzýn hangi rakama tekabül ettiði. Hatta ve hatta içimden geçenler ve zihnimden ve sefil yüreðimden.

Gülmekteyim acý acý. Ne olursa olsun ve her kim ise boyunduruðunda olmam istendiði. Ýstekler nasýl da kifayetsiz ve bencilce pek çok duygu.

Daha dün rast geldim bay sinsiye. Kýs kýs gülüyordu görünmezlik kisvesi altýnda bir aðaç gölgesinde saklandýðýna kani olmuþ ki bir yandan kindar bir þekilde sýrýtýyor bir yandan da elindeki kürdanla günlük bakýmýný yapýyordu. Kirli sakalý nasýl da yansýtýyordu yüreðinin karasýný. Ki ne olacak da dememeli. Elbet vakýf olan bir güç mevcut þu sefil dünyada.

Aklýmdan geçenleri yansýtma telaþý ile çýrpýnýyorum uzun zamandýr. Bir yandan anlatma kaygýsý bir yandan da anlaþýlma gayreti.

‘’Ah, be güzelim ne vardý da bu denli hayatý ciddiye alacak?’’

Zamanýnda birileri aynen böyle hitap etmiþti bana. ‘’Ne var ki? ‘’demiþtim safça.

Mademki þu fani bedenle sunulmuþ hayat ben de yordamalýyým elimden geldiðince ve yansýtmalýyým pek çok kiþiye göre izafi olsa da duyumlar ya da pek çok söylence.

Ne çýkardýn ki sen þimdi bu cümleden?

Neresine takýldýn kim bilir? Dinlemediðin bana mý sustuðun onca zaman mý acýttý canýný?

Oysaki acýmaz senin canýn sadece acýtýrsýn ve yýlan gibi sokarsýn usulca. O zehir ki bu güne deðin binlerce kez ölmeliydim. Nitekim öldüm de ve can buldu ruhum panzehiri enjekte ederken defalarca üstelik. Artýk nasýl bir ruhsa çýkýp çýkýp geliyor her nereye gidip de arz-ý endam ediyorsa.

Güzelim… Kulaklarý çýnlasýn her neredeyse beni bu sýfatla kodlayan can dostumun zira pek çok kiþi imtina eder bunu söylemekten. Rahmetli babaanneme çekmiþim. Pek çok yönden çekmiþim ona ve ne çok öðretidir ondan bana miras kalan. Kimisi mal mülk býrakýr ardýnda kimisi þerefli bir soyadý.

Kimisi de acý…

Hele ki kalan miras yaþayan bir ölüden ise baki ayýkla pirincin taþýný. Çer çöp ve kiri pasý yüreðin bulaþmýþsa yüzüne gözüne ovala dur.

Mirasa sahip çýkýyorum hem de týrnaklarýmla eþelerken onca hatýratý.

Acýya da sahip çýkarým mutlandýran her ne ise de doldururum torbama. Týkýþ týkýþ zihnim de yüreðimde. Çok þey saklý derinlerde ve çok insan taþýyorum yüreðimde yerli yersiz kim varsa. Acý verenler daha çok yer kaplýyor nedense hele ki o hayaletler çýkmak bilmiyor gönül odamdan.

Korkular istifli gün doðumundan uzanýp geceyi karþýlayana deðin. Geceler daha bir hüzünlü hele ki baþ baþa kaldýðýmda Tanrý ile. Tek dinleyen O ve tek ihanet etmeyen ve tek güvendiðim kýsaca tek sýrdaþým.

Bazen aklým gidiveriyor baþýmdan ve kimi buldumsa yapýþýyorum yakasýna:

‘’Dinle sadece dinle ve inan…’’demek düþse de payýma bir bakýyorum ki yine duvara toslamýþým.

Tanrým, bu insanlar ne akýlsýz. Varsa yoksa kendi söylemleri ve kendi doðrularý. Ne, yani ben aklýmý peynir ekmekle yedim de mi yalanlarý ardý ardýna diziyorum. Ve son noktayý koyuyor hangi þahsý muhterem ise karþýmdaki:

‘’Allah Allah, sana öyle gelmiþ olmasýn cancaðýzým…’’

Buyurun buradan yakýn. Tamam, hayal gücüm aþýrý zengindir de çok þükür halüsinasyon görecek kadar yitip gitmedim.

Daha dün aldým boyumun ölçüsünü.

Ve bu yüzden insanlardan medet ummayý kestim. Varsýn muhalif yörüngelerinde birbirinin uydularý olsunlar. Ben hepten kayýp bir göktaþýyým olsa olsa yoksa yýldýz mý demeliydim…

Yýldýz, dedim de zamaný geldi artýk itiraf etmenin. Bir kere ben seçmedim bu ismi. Altý üstü önadým ama her nedense insanlar pek bir meraklý bu ismi telaffuz etmeye. Rahmetli halamýn adý ki hiç tanýmadým halamý. Çok küçükken ebediyete intikal etmiþ bu yüzden hep acý çaðrýþtýrýr bu isim bende. Gelin görün ki artýk kayýtlardan çýkarýyorum bu ismi.

Herkes pek bir meraklý bir þeyleri kayýt edip yetmezmiþ gibi mercek altýna almaya. Her nedense iþini gücünü býrakýp gözleri fýldýr fýldýr ve kulaklarý radar misali sürekli olarak sadece merakla iþtigal ediyorlar.

Ne sýkýcý bir kelime:’’Merak.’’

Býrakýnýz efendim kurcalamayý, varsa sizi meraklandýran bir konu gelin ve yüzüme çarpýn her ne gerçek ise tarafýnýzca kanýksanmýþ ve asla da ihbar etmeyin asýlsýz söylenceleri birbirinize. Zaten anlayan anlamýþtýr. Cýmbýzla laf çekmek bu olsa gerek ya da koca bir cehalet. Oldum olasý haz etmedim meraklý insanlardan.

Hangi birinden dert yanayým inan ki bilemedim.

Konu konuyu açtý, farkýndayým. Huyum kurusun. Hep bu daðýnýklýk deðil mi baþýma iþ açan. Sanýrým hayatý yaþanýlýr kýlan da bu daðýnýklýðým.

Yoksa düzenli olsaydým her yeni gün ayný düzeni idame ettirmek adýna edilgen bir kimlikle otururdum baþköþede. Gerçi hala baþköþesinde olduðum insanlar da yok deðil hani ve sýrça köþkümde olan nicesi. Zira sevmeye dair pek çok insan hak etmeyenleri ayrý bir sayfaya koyarsak. Sanýyorlar ki sevmekten pes edeceðim. Elbet yanlýþ yapa yapa gerçeðe ve gerçek sevgiye ulaþacaðým.

Hatta ulaþtýðým bile söylenebilir hem de ilk günden beri vakýf olup farkýnda dahi olmadýðým. Bu yüzden minnet doluyum tek sýrdaþýma…