Terki
diyar ettin ’de gittin neden
Nefretin
döner sana tam bumerang
Kalmadı
bildim sende ahde vefa
Kal
yalnızlıkla haydi bu mu sefa
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
Aradın
buldun neden sen inceden
Kör
olmuş gözün dünden alay eden
Sen açık kapıları açtın mı hiç
İyilik
yapmazdın sen bilmedin hiç
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
Baktım
uzakta sana ağlıyorsun
Nefsine
şeytana hep uyuyorsun
İyilik
nedir sende bilmiyorsun
Güldüğün
sanıyorsun ağlıyorsun
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
Dağlar
gibi yüksek de sen bakarsın
Mezar
taşı gibisin soğuk hissiz
Katı
kalbinle yaşa kal nefessiz
Dert
görünce olursun anlayışsız
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
İnsan
yaprak gibidir hep sararır
Kaldığın
nefrete bak ecel çağrır
Son
nefesin verir'de kul kararır
Hesap
zor verilir kul hep sararır
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
Yaktığın
kor ateşler hiç söner mi?
Geçen
o zaman geri hiç gelir mi?
Bugün
açtın yarında açsın yine
Bekle
bakalım sevgi bu gelir mi?
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
Artık
değilim sana bende muhtaç
Hayat
bir adımlık yol yürürüm ben
Zamanın
sermayesi harcadın sen
Sendin
esip gürleyen gidendin sen
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
Kul
Mehmet’im sanma ki ömründe bol
Hayat
bir nefeslik yol ister gül sol
Mutluluk
bu âlemde inan ki bol
Aç
gönlün kapısını içeri bak
Sefanı
sür bakalım hepsi sahte
Mehmet
Aluç (Kul Mehmet)