Aldatılmışlığın hükmü olsaydı

İstiflenir miydi onca sakil duygu.

Varyemez duyguların ıssız yalıtılmışlığında

Tekerrür ederken

Neyin tahakkümü idi sıra dışı yaşamları ile

Ellerinde kocaman bir büyüteç

İrdelerken hayatları.

 

Yansıyan değildi aslolan

Kanatılmış yalnızlıkların durağan seyrinde

Kabuk tutmayacak yaraların

Gizil öfkeleriydi,

Kıdemsiz ve yolsuz cümlelerde

Can çekişen ne çok imge.

 

Meskensiz ithamlar aslında beni bana

Uzak kılan ve hacmi nasıl da enginmiş,

Demeye cesaret dahi edemediğim

Gönlün kim bilir kaçıncı erteleyişi.

Adım adım takibinden

Koşullandırıldığım ne varsa

Ya da her kim ise

Ayrı kıldığım, ayrı kılınmaya

Mecbur tutulduğum.

 

Bir nebze de olsa; haklıydım,

Demek olsa keşke düşen payıma

Mertebesi ne ise aldatıların

Kanıksadığım ne varsa ya da

Yine ve yeniden,

Damıtılmışken üzünç,

Karşı kıyısından ömrün seyrine daldığım

Sayısız izlek.

 

Rayici belki de atlamak karşı kıyıya

Boğulacağımı bile bile

Ya da haykırmak hece hece

Dillendiremediğim bir lehçenin

Taşırken kaygısını belki de anlaşılamamanın.

Yol almak mı yok olmak mı

Günün getirisi bir yanda

Verdiğimiz nice kayıp nasıl da sahici oysa.

 

İzdüşümü belki de şu sayısız hükmün

O geride kalan hüzün,

Şükürden ne zaman vazgeçtim ki

İmgelerin seyri kadar mubah aslında

Kaderin taşıdığı zerreler

Serpişen yağmur misali.

 

Nefsin gölgesi düşmüş bir kez

Vicdanın yorgun suskunluğu yakarken

Yerle yeksan olsam da zaman zaman.

Acı acı ortalığı velveleye vermişim de

Demlenmiş ömrün hangi yakası acaba

Devinip dururken henüz varamadığım.

 

Seyrinde iken onca gel git

Eşlik eden sadece avuç içi yürek.

Damıtılmış ne çok düş

Anlamsız ne çok yakarış

Belirsiz bir andaki o terk ediş.

Çalarken ömürden

Severken gönülden…

 

Yalıtıldığım meskenlerde

Cebbar kabadayılar

Şakağımdaki namlu kadar

Öfke yüklü ve sitemkâr.

Yılgın mizaçlarına toz konduramazken

Silip silip yeni baştan yazdıkları

Hikâyeler;

Ellerinde sönük balonları ile

Küskün bakarken

Şehrin öteki yakasından en kötüsü belki de;

İçine akıtılan gözyaşı yakarken canını.

Hele ki yeniden dirilişin gücü ve kudreti kadar

Ölümle cebelleşen insanoğlu

Soluk teninin altında varsa bir kalbi.

 

( Yerle Yeksan Olsam Da Zaman Zaman... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 29.07.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu