Online Üye
Online Ziyaretçi
Bak etrafına iman ile
kardeşlik âleme sığmaz
Nefret ile gezenleri
önüne katmış hiç durmaz
Bu iman ile kardeşlik
bilin ki hiçbir gönlü yakmaz
Yalnız nefret kin ile
olanları yakar yerinde durmaz
Biz bu âlem de kardeşlik
iman ile uyandık
Nefret ile gezenleri
mezar kazdık içine koyduk
Sabır ile gezdik biz sanmayın
nefret'inize uyduk
Son nefesinizi vermeden
uyanın diye biz bekledik
Biz nefreti yazmayız
merhamet ile gezeriz tarih yazarız
Nefret kini ile dolaşıp
yakanın mezarını derinden kazarız
Yarınlarımıza bizler
merhametle gülümseyerek bakarız
Sanmayın biz sizi
nefret'inizle adam yerine koyduk nefret'inizle yakarız
Bakın tarihe nefret ile
gezenler ölür iken kıvrandı
Sanmayın gittiği yerde
melekler onlara iyi davrandı
Ateş ile yandılar
sonsuz elem içinde kendileri istedi yandılar
Nefret ile şeytan
peşinde gitmeyin dedik kendileri kandılar
Ecdadım gönlünde
merhametle imanı cihanda gezdirdi
Nefret kin ile
gezenlerin cümlesini canından bezdirdi
Aman dileyene eli kalkmadı
dilemeyen ise ecel şerbeti içir di
Cümle gönüllere iman
ile edep hırkasını tevazu ile giydirdi
Bazen ava giderken avcı
yolda kendisi avlanır
O av olma ile yüreği
elem ile sızım sızım sızlanır
Tam kalkar iken birde
kendi kurduğu tuzak ile yakalanır
Sanma sen ey avcı
nefret kin sana bulaşmaz,
İşte adaletin oku yüreğine böyle saplanır
Kul Mehmet’im herkese
yeter bu güzel cennet cihan
Dertli gönüllere derman
ile koş ol derdine tercüman
Unutma kul sana kalmaz
dünya bak unuttun yaşadığın imtihan
Hepimiz misafiriz bu
dünyada kaldığımız handa kapı kapanır yıkılır han
Mehmet Aluç (Kul
Mehmet)