Mahcemali bir güzelin, yaktý sinem kor eyledi,

Duçar etti aþk derdine, yaþamayý zor eyledi.

Bende kýldý sevdasýna, naçar kalan kul eyledi,

Saldý meçhul sokaklara, “var yolunu bul” eyledi.

Kahverengi gözlerine, esir düþen yar eyledi,

Çýkmaz oldu düþlerimden, yüreðimi dar eyledi.

Meftun kýldý gülüþüne, ama sonra ar eyledi,

Dertli bülbül gibi gönlüm, hasretiyle zar eyledi.

Saçlarýnýn parýltýsý, gözlerimi kör eyledi,

Yayýldý da dalga dalga, “güzel neymiþ gör” eyledi.

Mehtap olup ýþýl ýþýl, karanlýðý nur eyledi,

Kavuþmanýn hayalini, “gece gündüz  kur” eyledi.

Seher yeli gibi esip, yüreðimi hoþ eyledi,

“Geçti, gitti, bitti” dedi, hevesimi boþ eyledi.                        

Sohbet etti tatlý tatlý, muhabbeti bal eyledi,

Ancak kýsa sürdü bu hal, anýlarla kal” eyledi.

Baktý dönüp gitmiyorum, sözlerini sert eyledi,

Yüzün asýp sitem etti, ciðerime dert eyledi.

Kaþlarýný geriverdi, kirpikleri ok eyledi,

Vurdu beni can evimden, umudumu yok eyledi.

Kumral sarý telli güzel, beni kýrýk saz eyledi,

Þairlerin kaderidir, “al kalemi yaz” eyledi.