Sarýmsaklý bu yaz daha da kalabalýk. Sahil yolunda, yetmiþ iki buçuk milletin insaný etnik yapýlarýna göre gruplar halinde toplanmýþlar, ülkelerini nasýl parçalayabileceklerini konuþuyorlar. Yetmiþ iki buçuk parçaya ait sýnýrlarýn belirlenmesinde bir türlü anlaþma saðlayamýyorlar.

Ben, mesaim bittiðinde bankadaki iþimden çýkar çýkmaz,  motosikletimle  arz-ý endam edip, etnik gruplardan ayrýcalýklý bir yaþamý simgeleyen lüks bir lokantada beni beklemekte olan Dilber'in yanýna geliyorum. Makedonya göçmeni bir "macýr" olduðumdan etnik gruplarýn hiç birinde yerim yok.

Bu lokantanýn balýk çeþitleri çok ünlüdür, buna karþýn kendim için mütevazi bütçeme uygun yaðda kýzartýlmýþ papila sipariþi veriyorum, Dilber de balýk yerine makarna yemeyi tercih edince bütçem adýna seviniyorum. Makarna demek az ayýp kaçtý, onun adý, Napoliten soslu spagetti; kendim için ömrümün sonuna kadar vermeyeceðim bir sipariþ!

Garsona getirttiðimiz çeþitlerden atýþtýra atýþtýra sohbete dalýyoruz. Dilber, bir gurbetçi kýzý olarak Almanya'da doðmuþ büyümüþ. Konuþurken kullandýðý Türkçe, 'Alamancý þivesiyle' olduðundan, konuþtuklarýný anlayabilmek için her kurduðu cümleyi birkaç defa tekrarlatýyorum, bazen de beni bu yüzden azarlayabileceðinden korkarak, konuþtuklarýný anlýyormuþ gibi yapýp, 'he he' deyip geçiyorum.

Yanýmýza yetmiþ iki buçuðun buçuðuna mensup bir çiçek satýcýsý geliyor. Geniþ omuzlu, iri yarý bir erkek çocuðu. Dolunay gibi yuvarlak ve parýltýlý yüzü var çocuðun Üzerinde pötikare desenli bir gömlek, kýçýnda kot pantolon… Yüzüne daha dikkatli bakýnca onun çocukluðu aþmýþ sivilceli bir ergen olduðuna karar veriyorum; yaþý on sekizden yukarý olmalý. Satýn aldýðým bir demet beyaz çiçeði Dilber'in eline tutuþturuyorum. Çiçekçi çocuk da ayný hýzla davranarak, verdiðim banknotun üstünü vermek yerine, bir demet sarý çiçeði benim elime tutuþturuyor. Yemin ediyorum ki, ismini bildiðim tek çiçek gül olup, baþka hiç bir çiçeðin adýný bilmem; çünkü çiçekleri sevmem. Ne var ki, Dilber eline tutuþturduðum çiçeklerle adeta seviþmeye baþlayarak, müthiþ bir çiçek sever olduðunu göstermeye baþlayýnca benim de çiçek sever kesilmem þart oluyor.

Çocuða fýsýltýyla, "çiçeklerin adý ne?" diye soruyorum.

O ise benim cahilliðimi ortaya koymak ister gibi normal sesiyle, Dilber'in elindeki çiçekleri iþaret ederek, "onlar hakiki kýr papatyasý," diyor. Benim elimdekilerin de, sera papatyasý olduklarýný söylüyor. "Bayanýn elindekiler nefis kokuludur, sizinkiler de çok güzel görünümlüdür ama pek kokmazlar!"

Dilber, bu eþitsizlikte kendisine torpil geçilmesinden hoþnut, çiçekçi çocuða minnetle bakýp gülüyor. Kalbim, hafiften bir kýskançlýkla burkuluyor. Bu cilveleþmeyi görmezlikten gelmek için baþýmý çevirip lokantadaki diðer masalara bakýnýyorum. En az bizimki kadar pahalý yiyeceklerle donatýlmýþ masalarýnýn iki yanýnda oturan genç bir çift çatala tutuþturduklarý yiyecekleri birbirlerinin aðzýna uzatýyorlar.

Garsonlardan birisi masamýza tebelleþ olan çiçekçi çocuðu uzaklaþtýrmaya meyilli bir tavýrla gelirken benim de keyfim yerine geliyor; ne yazýk ki bu, onun niyetini anlayan Dilber'in,  "ben çaðýrdýðým için burada, lütfen müdahale etmeyin!" diyerek garsonu uzaklaþtýrmasýna kadar süren kýsacýk bir keyif oluyor.

Dilber, çiçekçi çocukla sohbeti iyice koyulaþtýrmýþ durumda. Çocuða, çiçeklere dair yüz çeþit soru yöneltiyor. Çiçekçi çocuk onun sorularýný sýk sýk ellerinden destek alarak, hareketli tavýrlarla cevaplýyor. Dilber konuþtuðunda da, 'leb demeden leblebi dediðini' anlayarak onu öyle bir rahatlatýyor ki, kýzcaðýz benimle yaptýðý zorlamalý sohbete karþýn çocuðun karþýsýnda þakýyan bülbül kesiliyor. Çocuða gösterdiði bu ilgiden dolayý yüreðimde kasýlmalar oluþmakta.

Elimdeki sarý papatyalardan birinin yapraklarýný tek tek yolmaya baþlýyorum. "Seviyor, sevmiyor, seviyor,....., sevmiyor!" Baktýðým papatya falý "sevmiyor" diye çýkýnca canýmýn sýkýntýsý katlanýyor. Arada Dilber olmasa þu çiçekçi çocuðu masadan kovmak için tekme tokat döverek, hýncýmý ondan çýkartabilirim.

Elimdeki sarý papatyalarý inceleyerek sonucu 'seviyor' çýkartmasýný umduðum yoðun yapraklý bir papatyayý seçip yapraklarýný yolmaya baþlýyorum. Bu defa 'sevmiyor' diyerek baþlýyorum.  "Sevmiyor, seviyor,sevmiyor,..." Bir  'sevmiyor' sonucu daha! "Keþke 'seviyor' diye baþlasaydým ya!" diye düþünerek hayýflanýyorum.

Dilber, çocukla muhabbete iyice kaptýrmýþ, dinlerken ikide bir gözleri önüne düþen perçemini eliyle arkaya attýrarak  yüzünü açýyor. Gözüme öyle güzel görünüyor ki, burada oturup onun pürüzsüz al yanaklarýný ve iri esmer gözlerini saatlerce seyredebilirim. Tanýþtýðýmýzýn üçüncü ayýndayýz henüz ama, üç ayýn doksan gününde de beraberdik. Bir birimizden ayrý yapamadýðýmýza ikimiz birden karar verdik.

Üç ay önce, Almanya'dan henüz geldikleri günlerden birinde, akþam üstü motosikletimle iþten dönerken, bana Alman plakalý otomobiliyle çarptýðý zaman baþladý iliþkimiz. Çarptýðý an beni motosiklet üstünden  üç metre kadar savurup düþürmüþ, motosikleti ise ezip hurdaya çevirmiþti. Motorsikletimin gördüðü hasara karþýn ben koruyucu ekipmanýmý kuþanmýþ olduðumdan burnum bile kanamamýþtý. Buna raðmen, bir þeyim olmadýðýna dair ýsrarýmdan daha baskýn bir ýsrarla beni Ayvalýk Devlet Hastanesinde tepeden týrnaða muayene ettirmiþti. Gerçekten de bir þeyim olmadýðýný anladýktan sonra da, parçaladýðý motosikletimin markasýnda yeni bir motosiklet alýp hediye etmiþti. Bu telaþlý düþkünlüðü çok hoþuma gittiðinden ona arkadaþlýk teklif etmiþtim. Kendisinin de bunu çok istediðini itiraf ederek anýnda kabul etmiþti. Bana çarpmýþ olmasý, birlikteliðimizi kurgulayan kaderimizin bir oyunu muydu ki! Eðer bu kaderimizse, aþkýmýz, kendini yaratacak kaderimizin mucidi olsa gerek! Ondan sonrasý da týpký bu günkü gibi buluþmalarla geçmiþti. Bu gün niyetim, onun erkek arkadaþý olmaktan öte, ona deliler gibi aþýk olduðumu itiraf etmekti. Ne yazýk ki, þu çiçekçi çocuk anlattýklarýyla onu lafa tutarak bu niyetimin içine etmiþti. Bir de þu papatya falý habire 'sevmiyor' deyip durmuyor muydu, beni  iyice sinir ediyordu. Ýçimden, "Allahým ne olur bu defa 'seviyor' çýksýn diye geçirerek bir papatyayý daha yolmaya baþlýyorum.

Dilber'in çocuða "Ayhancýðým," diyerek hitap etmeye baþladýðýný fark ediyorum. Þuna bak! Bana, þimdiye kadar bir kere dahi  'Mertciðim' demeyen kýz, Allah'ýn çingenesine  'cýðým'lý, cicimli hitap ediyor yahu! (evet, yetmiþ iki buçuðun buçuðu, roman filan demeyeceðim iþte, düpedüz çingene) Zaten papatya falým gene 'sevmiyor' diye çýktý! Ayhan ise, onun bu içten tavýrlarýndan mutlu bir halde, ayný tavýrlarla sohbete iþtirak etmekte...

Dilber'in okumayý, yazmayý çok sevdiðini, hatta 'www.edebiyatevi.com' adýndaki paylaþým sitesinde yayýnladýðý yüzlerce þiirinin ve öyküsünün olduðunu, bu çocukla da onunla ilgili detaylara ulaþmak için zaman harcadýðýný zannediyorum. Eminim ki, birkaç gün içinde bu çocuða dair bir öykü yazýp o edebiyat sitesinde yayýnlayacaktýr. Bu kabiliyetiyle kýz gerçekten de özel biri...

Lokantaya resmi kýyafetiyle bir jandarma assubayý gelerek, masalardan birine oturuyor. Sipariþini almaya gelen garsonu, "az sonra eþim gelecek, o zaman veririz," diyerek geri yolluyor. Ben son bir ümitle gene bir papatya seçip, gene yapraklarýný yolmaya baþlýyorum, "seviyor, sevmiyor, seviyor,..."

Papatya falýmýn bir kez daha 'sevmiyor' ile bittiði an çiçekçi çocuðun uzaklaþtýðýný fark ediyorum. Çocuk doðruca assubayýn oturduðu masaya gidiyor. Ona, "te be alasýn bu çiçeði de yenge hanýmý çiçek ilen karþýlayasýn, sayýn komutaným!" diyerek bana itelediði kokusuz ve fallarý hep negatif çýkan sarý papatyadan bir demet satmaya niyetleniyor. Ýçimden assubaya seslenerek, "sakýn alma o çiçekleri komutan! Alacaksan da beyaz kýr papatyalarýndan al!" diye geçiriyorum.

Dilber, "o çiçek saplarýný neden elinde tutuyorsun?" diye sorunca elimdekilerin gerçekten de çiçekleri tükenerek birer sapa dönüþtüklerini fark ediyorum. Saplarý çöp tablasýna býrakýyorum. Dilber, "bunlarýn çiçeklerini ne yaptýn?" diye soruyor.

"Senin, beni sevip sevmediðine dair papatya falý baktým," diyorum.

"E, falda ne çýktý?"

"Her defasýn da senin beni çok sevdiðin çýktý!"

"Tabii ki, çok seviyorum seni. Sevmesem her gün koþa koþa yanýna gelir miyim? Ya sen? Sen de beni seviyor musun?"  Cümleler aþkýmýza dair olunca onun alamancý þivesi bile Ýstanbul þivesinden daha anlaþýlýr oluyor.

Ona, onun gibi cevap veriyorum. "Sevmesem her gün iþten çýkar çýkmaz sana koþar mýyým?"

Gözlerim onun sevgiyle gülümsemekte ki gözlerindeyken, Allah'tan zamanýn tam da bu anda duruvermesini diliyorum.

Aniden bu sükunetimi altüst eden bir baðýrtý yükseliyor. Baþlar gayriihtiyari baðýrtýya yöneliyor. Çiçekçi çocuk, kendisini azarlayan adama hiç bir karþýlýk vermeden dallarý tamamen kesilmiþ kuru bir aðaç gövdesi gibi melül mahzun, dikilirken, hareketsiz ve donuk gözleri ayaklarýnýn etrafýna saçýlmýþ çiçeklerini koyduðu tablasý ve çiçeklerine sabitlenmiþ...

Adamýn baðýrtýsý dinmek bilmiyor; etraftaki suskunluk sürdükçe artýyor hiddeti. Þef garson gelip özürler dileyerek adamý sakinleþtirmeye çalýþýyor. Bir türlü yatýþmayan adamýn öfkesinden o da nasibini alýyor.

"Kim içeri alýyor bunlarý! Ben çiçek sevmiyorum! Üstelik çiçeðe alerjim var! Ama bu çingene laftan anlamýyor ki! Ýlle al, senden para istemiyorum, diyor utanmaz!  Ulan sen kimsin de bana rüþvet teklif ediyorsun, puþt! Her tarafta bunlar yahu! Bakmayýn bunun böyle kuzu gibi oluþuna! Gün geçmiyor ki, karakola bunlardan bir kaçý düþmesin! Bunlar iþlerine geldiði zaman böyle kuzu gibi görünürler; ama iþlerine gelmediði zaman panter kesilirler!... Bir damarýna dokunmaya görün, sizi tek baþýnýza kýstýrdýklarý bir köþede üçü beþi birden bir araya gelip üstünüze saldýrýrlar! Almayýn kardeþim böyle iti kopuðu! Bu nezih yere yakýþýyor mu bu sokak satýcýlarý?"

Þef garson Dilber'i iþaret ederek, "haným efendi çaðýrmýþtý da, ondan..." diyerek lokantanýnýn itibarýný kurtarmak istiyor.

Çiçekçi çocuk, yerdeki tablasýný ve çiçeklerini toplamak için eðiliyor.

Öfkeli adam iyice azýtarak ayaklanýyor, "Þuna bak! Hala yerden topladýðý çöpleri birilerine satmak için hazýrlýk yapýyor serseri!" diye gürleyerek, çocuðun almaya hamle ettiði tablaya bir tekme atýp, çocuðu ensesinden tutup yaka paça dýþ kapýya savuruyor.

Çiçekçi çocuk düþtüðü yerde toparlanýp, assubaya keskin bir bakýþ yollayarak çýkýp gidiyor. Fark ettiðim o bakýþýn ölümcül bir tehdit savurduðunu hissediyorum.

Þef garson komilere, "temizleyin oðlum yerleri!" diye emrettiðinde  hýzlý bir temizlik baþlýyor.

Assubayýn karýsý gelip, sorgulayan gözlerle kocasýnýn karþýsýna oturuyor, sipariþlerini veriyorlar.

Dilber buruk, "ben lavaboda makyajýmý tazeleyip geleyim; sonra da hesabý ödeyelim de çýkalým þuradan!" diyerek elindeki beyaz papatyalarý koklayarak masaya býrakýyor.

O lavabodayken adisyondaki fiyatlara bir göz attýðýmda, onun yediði 'Napoliten soslu spagettinin' fiyatýnýn benim yediðim papilalardan tam üç misli pahalý olduðunu görerek küçük bir þok geçiriyorum. Hesabý ödüyorum.

Dilber dökündüðü keskin bir parfümün kokusunu yayarak geldiðinde çýkýp gidiyoruz.

Dilber, "bir daha gelmeyelim buraya," diyor.

"Olur," diyorum.

Lokantadan hýzla uzaklaþýyoruz.

Akþam güneþi batmak üzere, sahile inerek onun batýþýný seyretmeye gidiyoruz. Bu kadar güzel bir manzara üzerimizdeki gerginliði alýveriyor.

Bir buluþmamýz daha sona eriyor. El ele tutuþup ýþýltýlý vitrinlerin ve otellerin önünden, seyyar satýcý tezgahlarýna bakýnarak yürüyoruz. Omuzlarýmýn hemen yaný baþýnda onun süründüðü pahalý parfümün kokusunu alýyorum. Elindeki kýr papatyalarýnýn kokusu duyumsamak olanaksýz.  Onunla evlerinin bulunduðu sokaðýn baþýnda yanak yanaða öpüþerek vedalaþýyoruz.

Dönüþ yolunda tüm etnik gruplarýn birbiriyle kaynaþarak, adeta etten duvar gibi yürüyüþ yaptýklarýný görüyorum, belki giderken de vardý ayný kaynaþýklýk, fakat Dilber'e bakmaktan onlarý fark etmemiþtim. Etnik gruplarýn böyle kaynaþýk bulunmasý memleketin parçalanmamasýna dair umutlanmama neden oluyor.

Motosikletimi almak için lokantanýn önüne dönüyorum. Motosikleti çalýþtýrýp kaskýmý kafama geçiriyorum. Tam da birinci vitese takýp motosikletimi hareket ettirdiðim anda, hemen önümde, ard arda patlayan mermi seslerini duyuyorum.

Ateþ eden kar maskeli çiçekçi çocuðu ve karýsýnýn yanýnda üzerine bir þarjör mermi sýkýlan assubayý tanýyorum.

Kar maskeli çiçekçi çocuk, yan sokaðýn karanlýðýna koþarken ben de motosikletimi ikinci vitese alýp olay yerinden hýzla uzaklaþýyorum.

Birkaç gün sonra gazeteleri karýþtýrýrken, olayýn, iç sayfalarda küçük puntolarla haber yapýldýðýný görüyorum. Baþlýk aynen þu:

"Etnik ayrýlýkçýlar, tatil beldesinde bir assubayýmýzý þehit etti."