Yürekler katı söyleyin merhameti kim
sattı
Gece gündüz duyarsızlıkla kimler
yattı
Bir damla mutluluğu reva görmediniz
Söyleyin size daha ne söyleyeyim
Gözümden akan yaşı silen yok
Sizin ise her gün karnınız tok
Yarınlarınız sımsıcak gülümser
Benim yarınım karanlık kaldı mı
iyimser
Söyleyin size daha ne söyleyeyim
Kanar yüreğim saracak doktoru var mı?
Söyleyin bu çektiğim bana reva mı?
Bir merhaba sözcüğü size çok mu zor
Anne baba sevgisi yakar yüreğimi kor
Söyleyin size daha ne söyleyeyim
Hayat denilen hayatta sınıfta kaldım
Kışın soğuklarda kaldırımlarda yattım
Bir gülümsersiniz diye suratınıza
baktım
Suratınızdaki nefreti görünce hemen
kaçtım
Söyleyin size daha ne söyleyeyim
Gözlerim kapanır uyku ile
Uyuyamam yatacak yerim yok bile
Korkarım donarak ölmekten mezarım
olmaz diye
Mezarım olsa da Fatiha okuyan olmaz
bile
Söyleyin size daha ne söyleyeyim
Sokak çocuğu olmayı ben mi istedim
Günah işlemedim tokat yemeyi ben mi
seçtim
Beni sımsıcak biraz sevin dedim
Yüzüme bakmadınız viran sokaklara
attınız
Söyleyin size daha ne söyleyeyim
Kul Mehmet’im elif kardeşimden
ilhamla yazdın
Yazdın da yüreğin parçalandı sende
çok kızdın
Kızsan da değişen yok sende sınıfta
kaldın
Söyleyin kendime ben daha ne
söyleyeyim
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Not: Elif Karabulut kardeşimin- Kırık Mercek-
Şiirinden ilham alarak yazılmıştır.