Fırtınaların hükmettiği gecelerde 
Usanmadım yalnızlıktan. 
Kitapların sayfalarını koparıp 
Gözyaşlarımızı sildiğimiz günleri 
Kimse bilmez. 
Şu kasvetli hikaye benimdi 
Helak oldu hepsi
Tüm kaybolmuşlar adına, 
Tüm yaşanmışlıklar adına! 

Yalnızlığın coğrafyası yok
Sorun etmezdim uzaklığı da
İlham verirdi bana insanlara uzak olmak
Daha çok vaktim olurdu 
Daha çok ağlardım 
Daha çok öğrenirdim
Okurdum. 

Gecedir beynin hakimi 
Bir şizofren aklın karanlığında 
Aklı yeğ tuttuğum o gece 
Çok garipti.. 

Gözlerimde iki damla yaş bırakanlar oldu 
Beni bu ara anlayan yazılar var sadece 
Anlıyordum, 
İnsanın geçmişinden kaçmaması 
Hayattaki en büyük sınavdı. 
Susuyordum.. 
Acı kapıları açıyordu 
Ve anlayamazdı birileri 
Gözlerinizdeki yaşı.. 

Birileri vardır hep sonradan gelirler 
Onlara inanırsınız 
Onlar sizi hiç anlamaz 
Bir serçe gibi terk eder ruhunuzu. 

Sonra avucuma ağladım 
Uyudum 
Gün bitti. 
Ölüm gibiydi ! 

Yanlış adımların altında kaldım 
Kendinden sıkılmayacak bir insan evladı 
Henüz yaratılmadı. 
Gerçekler isimsiz dolaşırlardı 
Cennet yerine araftaydık
Ne anlatsak anlamazlardı 
Karamsarız 
Ah Nonka! 
Sana çok ihtiyacım var.. 

Yüreğinin götürdüğü yere gidemeyenler
Bilirler beni 
Kimseye bahsedemem çocukluğumdan 
Kimseye tatlı günlerimden 
Çok sevdiğim annemden 
Bahsedemem.. 

Bazı paragraflar canımızı çok yaktı 
İzlerdik onları 
Kabuğumuzu kaldırırlardı 
Dert yanmazdık.. 

Hayatımda tek bir insan için değiştim 
O günü çok iyi hatırlıyorum 
Çocukluğum yağmura teslim 
Ben yetim.. 
Betonarme duygular 
Kaçıp gitseydim... 

Paradokslar beynini yer insanın 
Bir ömür boyu 
Ağlayarak 
İçinde bir toz parçası kıvamına getiresiye kadar 
Eze eze, 
Alışa alışa atar acıyı 
Garip insan... 

Hayatımızda hep bir şeyler kötüye gider
İyiden kötüye, 
Kötüden betere 
Canımızı dizgilerinden ayırmadık..
Herkes kendi uğraşının çemberinde,
Sen çember, ben çember 
Çember içinde çember.. 

Uyusam geçer mi dersin 
Ağlasam geçer mi 
Sızlasam geçer mi 
Dersin ha dersin. 
İlk zamanlar geçmez, sonra alışırsın 
Üzülme öyle, 
Uyursun 
Gün biter. 
Ölüm gibi geçer! 

Servet Tuğluk | 27.10.2015 |
( İç Sesimiz başlıklı yazı Artist Şair tarafından 28.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu