Nuri, tutarýn yarýdan çoðunu peþinat olarak verip, kalan bakiyeye de patronunu kefil yaparak kendisine taksitle bir elektronik solo gitar ile elli "watt"lýk bir amfi aldý. En büyük hayali bir orkestra kurmaktý. Kambersiz düðün olmayacaðýna göre, orkestrasýnda benim de bir yerim olmalýydý elbette. Ben, orkestranýn bas gitaristi olacaktým. Baþlangýçta, bas gitarýn neme nem bir þey olduðunu bile bilmiyordum. Nuri"nin solo gitarýnýn dört kalýn telinde gösterdiði bir takým bas gitar kalýplarýný çala çala öðrendikçe kendimi "bas gitarist" sanmaya da baþlamýþtým.

Nuri, bir taraftan da beni sýkýþtýrmaktaydý. "Hadi be oðlum, al þu basgitarý; yoksa baþka birini bulmak zorunda kalacaðým ha…"

O beni sýkýþtýrdýkça, ben de annemi sýkýþtýrýyordum. Babama doðrudan derdimi anlatmaya cesaretim yoktu, araya mecburen annemi koyuyordum. Babama, annem söylüyordu bir þeyler, ama ikna etmeye yönelik tek cümlesi olmuyordu.

"Taksitle alsýn, taksitleri ben ödeyeyim."

"Söyledim iþte evladým. Olmaz, dersleriyle meþgul olsun o," diyor.

Babamdan ümidi kesince çaresiz kaldým. Nuri"ye bu iþi kotaramadýðýmý itiraf ettim. Bana, onun gitarýný aldýðý maðazaya bir gitmemi ve konuþmamý istedi.

"Belki kefilsiz vereceði tutar."

"Olur. Hangi maðazaydý o?"

"Ýki Eylül"de Yazýcý maðazasý var ya, iþte o!"

Gittim Maðazaya.

"Selamün Aleyküm!"

"Aleyküm Selam! Ne bakmýþtýnýz?"

"Ben, taksitle bir bas gitar almak istiyorum ya, peþinatým da, kefilim de yok maalesef… Sizden istirham ediyorum, lütfen yardýmcý olun bu konuda. Gitarý alýr almaz iþim hazýr, hemen para kazanmaya baþlayacaðým ve size olan borcumu çabucak ödeyeceðim. Þerefim hakký için yemin ederim…"

"Yemine gerek yok kardeþim. Maðazamýzýn prensipleri dediðiniz türde bir alýþveriþe imkan tanýmýyor. Peþinatýnýzý ve kefilinizi getirin verelim." Adam o an suratýmý inceleyerek, "Siz kaç yaþýndasýnýz?" diye de sormaz mý!

"On altý. Ne oldu ki?"

"Of! Yaþýnýz da borçlanmaya uygun deðil maalesef! On sekizden küçük müþterilerimize taksitli satýþ yapmýyoruz."

"Nuri Kýrdaþ orkestra arkadaþým; o da on yedi yaþýnda. Onunla yapmýþsýnýz ya?"

Adam, "bakalým dosyasýna," diyerek bir klasörün içinden Nuri"nin yarým kapaklý bir dosyaya takýlý sözleþmesini ve nüfus suretini buldu, inceledikten sonra, "yanlýþýnýz var. Arkadaþýnýz on sekiz yaþýnda. On yedisini bir ay önce doldurmuþ," dedi.

"On sekizine girdiðini bilmiyordum. Bu durumda kefili getirsem bile alamayacaðým desenize."

"Maalesef öyle! Sizin yerinize borçlanacak birini de getirmeniz gerekecek."

 "Ölme eþeðim ölme… Neyse, size hayýrlý iþler!"

Söylenerek çýktým gittim.

Nuri"nin yanýna dönüp de olanlarý anlatýnca, bana, "baþka bir bas gitarist bulmak zorundayým; sen kusura bakmazsýn artýk," diyerek, müzisyenlik hayallerime noktayý koydu.

Safinaz abla! Bu konuda bana varýyla yoðuyla destek olabilecek tek insan oydu aslýnda;

Þimdi onunla dertleþmek için tam zamanýydý.

*

Oturduk. "Bugünkü sýkýntýn neydi, anlat!" dedi.

"Aþaðýmýzda arkadaþým Nuri var ya?"

"Ne oldu ona?"

"Yok, biþi olmadý da… Onunla orkestra kuracaktýk biz. O gitarýný, amfisini Yazýcý Maðazasýndan patronunu kefil edip taksitle aldý. Ben de gittim maðazaya, taksitle bana da bi basgitar verin diye ya, olmaz dediler. Hem yaþým tutmadýðý  için beni borçlandýramazlarmýþ, hem de kefilim olmadan katiyen veremezlermiþ."

"Baban alsýn. O öðretmen ya, verirler hemen. Borçlu olarak da ablan imzalayýverir…"

"Babam mý? O ne zaman bir iyilik yaptý ki bana! Gittim ona da, olmaz dedi, kesip attý."

"Gavur herif, ne olacak. Sen üzme kendini; belki bulunur bir çaresi…"

"Hayýrlýsý!"

Ertesi günü çay ocaðýna gittiðimde Nuri"nin olmadýðýný gördüm.

"Patron, Nuri iþe gelmedi mi?"

"Yo, geldi. Yukarýdaki Safinaz, onun için, önemli bir iþimiz var, diyerekten öðlene kadar izin alýp götürdü."

Buna hiçbir anlam veremedim. "Öðlen oluyor zaten, neredeyse gelir. Gelince öðreniriz nasýl olsa… Ver bi çay da içeyim."

Oturup, çayýmý içerek beklemeye baþladým.

Nuri, çok geçmeden geldi. Doðruca yanýma gelerek, Çak!" yaptý. Çaktým, ama nedenini anlamadan… "Kalk bizim eve gidiyoruz," diye çekiþtirerek beni ayaða kaldýrdý. Patronuna, "Yarým saat daha idare et, emi patron!" diyerek dýþarý çýkardý. Patronu ýrým kýrýn yaparken biz oradan hýzla uzaklaþtýk.

Yol boyunca onca dil dökmeme raðmen merakýmý gidermedi. Adeta koþarak eve girdiðimde gördüðüm þey bana büyük bir þok geçirtti. Bir süre konuþamadým. Karþýmda üstünde pýrýl pýrýl bir "Lender" yazýsý okunan amplifikatör (ses yükseltici) ile pýrýltýlý bir basgitar bana bakýyorlardý. "Nereden buldun len bunlarý? Orkestraya benim yerime alacaðýný söylediðin elemanýn mý yoksa?"

Sýrýttý. "Senin, ulan senin!"

"Ha siktir lan, dalga geçme benimle!"

"Vallahi senin. Safinaz ablan aldý."

"Niye alsýn ki, o?"

"Ayak yapma oðlum! Her gün karýnýn evinden çýkmýyorsun!"

Bu sefer onun kastettiði þeyi hemen anladým. "Onun jigolosu olduðumu mu sanýyordun sen?"

"Saçmalama len! Karýya her gün gidip, yalakalýk yaptýðýný kastettim."

Adým gibi emindim ki, jigolo olduðumu kastetmiþti, ama sinirlendiðimi fark ederek kývýrmýþtý. Ona gerçeði anlatmaya çalýþtým. "Sen, benim arkadaþýmsýn, deðil mi?"

"Tabii ki!"

"Seninle, bu müzik konusunda birçok sohbetimiz oluyor, deðil mi?"

"Tabii ki!"

"Hatta, bana az buçuk bas çalmayý da öðretip müzisyenlik yapmamýn önünü açtýn. Neden? Ýyi arkadaþýz da onun için, deðil mi?",

"Tabii ki! Niye sorup duruyorsun bunlarý be oðlum?"

"Þunu çok iyi bilmeni istediðim için: Benim Safinaz ablayla aramda olan þey, öyle yalakalýkla, jigolalýkla karalanamayacak kadar büyük bir dostluktur. O, bu hayatta seninle olan arkadaþlýðýmýzý, dostluðumuzu yüze katlasak bile eriþemeyeceðimiz kadar büyük bir dostluktur."

"Tabii ki, öyledir! Yoksa bu tesisatý niye alsýn ki…"

"Kendim alamayýp da moralim bozulunca, çok üzüldüydüm. Beni üzgün gördüðü için sevineyim diye almýþtýr."

Serap"a verdiði paradan sonra, bugün de müzik tesisatýna verdiði para… Bu defa gerçekten de onun parasýný söðüþleyen bir parazit gibi hissediyordum kendimi, ama bu defa utanmak yerine, minnetle teþekkür etmek için akþam evine döner dönmez yanýna koþacaktým.

Nuri, tesisatlarý açarak ayarlarýyla bir hayli uðraþtýktan sonra, istediði sesleri elde etti. Bana, "omuzuna as þu basý da öðrendiðin bas gitar kalýplarýný bir elden geçirelim," dedi.

Dediðini yaparak gitarla oynamaya baþladým, bu harika bir duyguydu. "Bolero ile bir iki þarký yapalým hadi," diyerek, hem söyleyip hem çalmaya baþladý. Arada konuþarak beni yönlendiriyordu. "Bak þöyle: dým mm dýmdým dým dým dým…dýmm dým dým dýmdým dým… Anladýn mý. Ýlk sesi do bas bakalým…" Sonra gene þarkýya giriyor, çalýyor, söylüyordu.

Benim ona ayak uydurabilmem epeyi zor. "Pek beceremiyorum galiba," diyerek söylendikçe o moral takviyesine baþlýyordu.

"Hiç kimse anasýnýn karnýndan gitar çalarak doðmaz. Zamanla elinde oyuncak gibi olacak o gitar, görürsün."

Ýnþallah!"

Nuri, çay ocaðýna döndüðünde patronuyla münakaþa etti.

Adam, onu iþlerin sýkýþýklýðýnda kaytardýðý için azarlýyordu. Nuri nihayet dayanamayýp, ona düðün salonlarýnda gitar çalarak para kazanacaðýný, o nedenle yanýndaki iþten çýkacaðýný söyleyince, adam bu defa da gitarýna kefaletinden dolayý kaygýlandý.

"Hayýr, gitarýn taksitleri bitinceye kadar çalýþacaðýna garanti vermiþtin bana."

"Haklýsýn, ama hem bu iþ, hem orkestra iþi aðýr olacak. Taksitler için kaygýlanmana gerek yok patron, aksatmadan öderim."

"Göreceðiz. Ýlk aksattýðýn taksitte gelip hem gitarýna, hem o hoparlörlü aletine el koyarým. Ona göre!"

Koyardý!

*

Safinaz ablanýn evine döndüðü saatlerde kapýsýný çaldým, açtý. Beni, çýrpý bacaklarýný ortada býrakan kýsa bir kombinezonla karþýladý. Saçlarýný salývermiþti, hafif fönlü hallerinden duþtan az önce çýktýðý anlaþýlýyordu.

"Ben de giyiniyordum tam, geç içeri!"

Ýçeri geçerken, "Ne yaptýn sen be Safinaz abla?" diye söylendim.

O, odasýna geçerek benimle oradan konuþmayý sürdürdü.

"Ne yapmýþým?"

"Gitarla amfi almýþsýn bana!"

"Beðendin mi?"

"Mahçup ettin beni."

"Boþver mahçup olmaya yahu! Aletler istediðin gibi miydi, onu söyle!"

"Ýstediðimden kat kat daha iyiler…"

 "Sevindim. Güle güle kullan!"

*

Hemen hergün bir araya gelerek Nuri"nin hem vokal yaptýðý, hem ritm ve solosunu çaldýðý þarkýlardan, beraberce bir repertuar oluþturmaya baþlamýþtýk.

Sýra bir baterist ve bir orgcu bulmaya gelmiþti. Onlarý da tamamlar tamamlamaz, emekli imamýn, oðlu iþletsin diye son günlerde satýn almýþ olduðu düðün salonundaki düðünlerde çalmaya baþladýk. Ýyi bir baterist bulmuþtuk ama, orgcu yerine akordeon çalan birini zar zor ikame edebilmiþtik; olsun, o da iþimizi görüyordu. Hem, zaten o da bir yýl içinde kendine bir "týger" org alýp, orga geçiþ yapacaktý. Haftada üç dört düðün oluyor, biraz dans müziði ve çokça da oyun havasý çalýp iniyorduk sahneden. Oyun havasý repertuarýmýz pek geniþ sayýlmazdý. Nuri, bir ara baðlama çalmayý bilen birini bulup getirdi. Adam bir ay sonra gideceðini söyleyerek gelmiþti. Nuri hemen bir baðlama satýn aldý, baþladý adamýndan baðlama öðrenmeye. Enteresan bir çocuktu bu Nuri, kafayý bir þeye takmayý görsün.

*

Haftanýn üç, dört gününde düðün salonundaki düðünlere çalýyorduk ve oldukça iyi sayýlabilecek paralar kazanýyorduk.  Kazancýmýz daha çok oynayanlarýn alýnlarýna yapýþtýrýlan ekstra paralardandý, yoksa salon sahibinden aldýðýmýz para öyle ahým þahým bir þey deðildi. Ýmamýn oðlu, iþ sonunda orkestranýn parasýný vermek üzere yanýna illaki beni çaðýrýyordu, asýl maksadý ise ablamdý tabii ki, arada sýrada bana onu soruyordu; ondan henüz umudunu kesmemiþti.

Ýlk kazandýðým paralarý görgüsüzce çarçur ettim. Annem bir kaç kere eve katký yapmamý istedi ise de, kazancýmýn hepsini aldýðým müzik aletlerinin borcuna yatýrdýðýmý söyleyerek, eve katký yapmaktan kaçýndým.Amacým, o kadar yalvardýðým halde tesisatý almakta bana yardýmcý olmayýþlarýnýn öcünü almaktý.

Aklýma dank ettiðinde, aslýnda paralarý Safinaz ablaya vermem gerektiðini düþündüm. Ona borçluydum. Amma ve lakin, Safinaz abla, "o aletleri sana hediye olarak aldým ben," diyerek paramý kabul etmedi. Onun arzusu, hazýr musluk akarken birikim yapmamdý. Haklýydý. Ben de, týpký onun yaptýðý gibi, her ayýn birine bir yýl vadeli hesaplar açarak o ayki kazancýmý o ayýn hesabýna bir yýllýk vadeyle yatýracaktým. Bana, yaþlanýp emekli oluncaya kadar bu döngüyü bozmayacaðýma söz verdirdi.

Nedense, müzisyenliðin kýzlar arasýndaki albenisi de bir hayli fazlaydý; artýk ben kýzlarýn peþinde deðil, kýzlar benim peþimde koþar olmuþlardý. Her gün bir baþka kýzla çýkmaya baþlamýþtým. Bazen bir günde beþ altý kýzla birden, ayrý ayrý saatlerde buluþuyordum. Sadece kýzlarla deðil, erkeklerle de bir araya gelerek gruplar oluþturup gýrgýr þamata ile vakit geçiriyordum. O eski arkadaþ bulamayan Ergin, müzisyenliðe baþladýktan sonra arkadaþ bolluðu içinde yaþamaya baþlamýþtý.

Ortaokulu bitirmek üzereydim. Dersleri hiç aksatmadan takip ediyordum, genelde öðretmenleri dinlemeye konsantre olarak, tabii ki, bolca okuyarak yürütüyordum okulu; zayýfým yoktu.

Babam nereden taktýysa kafasýna takmýþ, bana, "senin öðretmen olmaný istiyorum," dedi. "Seni öðretmen okulu sýnavlarýna sokacaðým. Derslerine ona göre çalýþ, emi!"

Ýtiraz bile edemedim. Babamýn karþýsýnda dilim tutuluyordu.

Bu emri aldýðýmdan itibaren kara kara düþünmeye baþladým ama bir çýkar yol da bulamadým. Safinaz ablaya koþtum, kurtuluþ için bana bir yol göstereceðini umarak. Sarf ettiði laf aynen þöyle:

"Ne! Öðretmen mi olacaksýn? Harika bir haber bu, yaþasýn!"      

"Ama Safinaz abla!"

"Amasý, mamasý yok. Senin öðretmen olmaný istiyorum ben. Müzisyenliði öðretmenlik yaparken de yapabilirsin. Kaçmýyor ya..."

Bunlarýn hepsi sözleþmiþ gibi aðýz birliði yapýyorlardý; Nuri de, "öðretmen okulunu mutlaka kazanmalý ve okumalýsýn dostum," diyerek karþýladý beni. "Basgitarýnla amfin bana emanet, çaldýracaðým adamdan yevmiyesinin üçte birini kesip sana yollarým, cigara paran çýkmýþ olur. Ayriyeten buraya geldiðin her tatilde de orkestradaki yerin hazýr."

Gidecektim sýnavlara, baþka çaresi yoktu. Nitekim, Mayýs ayýnda babamla birlikte Ankara'ya gittik. Atatürk Orman Çiftliði içindeki okulda girdiðim yazýlý sýnav ve mülakat sonrasý, sýnavý üçüncülükle kazandýðýmý öðrendik. Sonra, okullar açýlmadan önce tekrar gelecek, okula kaydýmý yaptýracak ve okulun yurduna yerleþerek okumayý Ankara Erkek Öðretmen Okulu'nda sürdürecektim.