İstanbul, ah İstanbul! Ülkemin minyatürü
Gördüm ki içten içe ağlayıp duruyorsun
Ufkunda kara bulut dolanır sürü sürü
Sana ışıklar sunan güneşi soruyorsun
Karanlık günlerdesin, gerici kolda gezer
İhanet kurşununda terörist yolda gezer
Hedefler çağdaşlıkken, niyetler çölde gezer
Sana özgürlük sunan Ata’yı arıyorsun
Atatürk gençliğini aldatıp, kandırmışlar
Cumhuriyetle doğan güneşi söndürmüşler
Aydınlıklara giden geceyi döndürmüşler
Doğruyu bulmak için aklını yoruyorsun
Kalplerde, özgürlüğü kaybetmenin korkusu
Farkına varılmıştır kurulan gizli pusu
Bu gün ışıl ışılsa boğazda ki mavi su
Yarınlara aydınlık hayaller kuruyorsun
Ey İstanbul, İstanbul, ülkemin kalbi sende
Atatürk yolundayım can durdukça bedende
Coşari denen şair koynuna gelmeden de
Biliyor, cehalete karşı dik duruyorsun
İbrahim COŞAR