yüreğim k/aldırmıyor artık yaşamın ağırlığını
gerçeği söylüyorum
ölüm o kadar güleç ki..
inanın
insan müstehaktır çileye
yoksa
aldanır boş bir söz
boş bir hevese
oysa çoğu vakit gözler de y'anılır
sen yine de
biraz dudak payı bırak gidişine
bırak da
ardından aldığım her nefeste
ölüm bana yâr olsun
sen kaldığın yerden durma git
seni anmadığım tek bir harfim
ya da tek bir şiirim varsa şayet
varsın bana dâr olsun
sana k/andığımı sen yine de bilme
sende başlayıp sende biten
bir yolun sonu muydun?
bir avuç toprağımdın
sana seslenirdim
içimde ki çoçuk çırpınıp can çekişirken
yüreği kan revandı bir söz yarasından
herle hiç olmuş
müebbet bir keder saplanıyor sen boşluğuma
dört duvar yalnızlığım da
zaman sanki seni durmuş
oysa bir su gibi geçiyorsun sıcağından
geçiyorsun
kör bir kurşun gibi yüreğimin ocağından
yine de takvimler seni geri getirmiyor hiç
bu yüzden mi
mevsimler savruk ayazında
ve ömrüm darmaduman ?
boş ver /sen yine de gelme
sürekli aynı şeyleri yaşamaktan
öylesine yoruldum ki anlatamam
hasretini çekip her zerreme
duman duman
sar beni içi kanamış bir türküye
içimi deşer gibi
bir tütün de sen bas göğsüme
içimi içer gibi
sorarlarsa
bir şiir yazdı de yüreğini kanatıp
sonra
göğsünde d/ağlanan gurbete bir ölüm b/akıp
gözlerime son kez sustu da öyle gitti de
gözlerime
son
kez
sustu da
öyle gitti de...
(
Sona başlıklı yazı
ACZ tarafından
17.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
