Hýrsýzlar yaðmurlu havalarý severler çünkü yaðmur, sesi emdiði için gürültü çýksa bile duyulmaz demiþti bir büyüðüm. O an o büyüðümü biraz dinleseydim hayatým çok daha farklý olabilirdi. Günü geldi ve hava yaðmurluydu insanlarýn konuþma sesleri pek duyulmuyordu baðýrarak konuþanlar haricinde bir de arabalarýn sesleri vardý. Ama yaðmur da bayaðý yaðýyor bardaktan boþalýrcasýna. Okuldan çýkmýþtým ceketim ve þemsiyemle ýslanmadýðým için rahatça dolanýyordum keþke büyüðümün sözleri o sýrada aklýma gelseydi... Artýk tam okula gireceðim sýrada onu gördüm beyaz yüzüne ýslanan ve ýslandýkça koyulaþan saçlarý yapýþmýþtý. Yüzüne doðru gelen ýslak saçlarýný kenarlara atmaya çalýþýyordu ve o sýrada göz göze geldik, hafifçe gülümseyerek selam verdi. Ýçimde garip bir kýpýrtý oldu. Karþýlaþtýðýmda ne olduðunu çözmüþ ama kendime itiraf edememiþtim. Ýçimden bir ses konuþuyor gibiydi ama yaðmurdan dolayý mýrýltý gibi gelen sesi anlayamamýþtým. Þimdi bunu rahatça ifade edebilirim ki o kýz bir hýrsýzdý ve kalbimi çalmýþtý. Yaðmurdan dolayý anlaþýlmayan da aklýmdý ve çalýnan kalbim... O kýzla sohbet etmiþtim ve laf arasýnda yaðmurlarý çok sevdiðini söylemiþti. Büyüðümün dediði gibi hýrsýzlar yaðmurlarý severdi ve o kýz da benim için büyük bir hýrsýzdý

Zayiat-ý Kelam