Sabah hiç gelmeyecek sanmıştım. Şafak sökmüştü yine kalbimi yerinden! Geçte olsa güneş doğmuştu. Nöbetçilere seslenip beni nezarethaneden çıkarmalarını söyledim. Çıktığım gibi ifademi verip Yakup Komiserin çağırması üzerine odasına gittim. Yakup Komiserin odasının kapısını çalıp içeri girerken odada temizlikçi Abla vardı. Yakup Komiserin el işaretiyle dışarı çıktı. Bende bir koltuğa oturup Yakup Komisere kulak kesildim.
Yakup Komiser: Nasılsın Demir rahat edebildin mi?
Demir: Nezarette olan biri ne kadar memnunsa bende o kadar memnunum.
Yakup Komiser: Belki ana ocağı gibi değildir ama dışarıdaki çocuklar onu da bulamıyor şükret.
Demir. Haklısınız. Beni çağırmışsınız kötü bir durum yoktur inşallah.
Yakup: Sana bir iyi birde kötü haberim var.
Demir: Bilmece gibi konuşmayın komiserim. Ben Nesrin’ime ulaşamıyorum. Alev öldü. Ve tabi günahsız bebeğimde öyle daha ne kaldı ki üzülecek anlatın komiserim sizi dinliyorum.
Yakup Komiser: Kötü haber Kemal Bey bir iş adamı senin peşini bırakmaz saklanman gerek. İyi haberde sana kalacak yer ve yeni bir hayat vermeyi devlet üstlenecek.
Demir: Peki, Annem ve babam ne olacak?
Yakup Komiser: Onlarda seninle gelecek. Yalova ilinin Çınarcık taraflarındaki Akköy’e yerleşeceksiniz. Çiftçi olacaksınız. Ben bir gelişme olursa sizi haberdar edeceğim.
Demir: Sağ olun komiserim. Allah razı olsun.
Emniyetten ayrıldığım gibi eve geldim. Ben daha kapının zilini çalmadan annem kapıyı açıp beni içeri aldı. Demek onlarda haber almıştı. Küçük bir kamyonet ayarlamış babam. Bu gece yolculuk var. Yalova'nın Akköyüne. Yine bir yolculuk, yine bir karanlık... gece üstüme üstüme geliyor. Buradan ayrılmak koyuyor bana. Ama gitmek zorundayız. Kamyonet geldiğine eşyalar kolilenmişti. Eşyaları yüklediğimiz gibi ''Haydi Bismilah'' deyip yola çıktık. Gizli gideceğimiz için kimseye haber etmedik. İstanbul için yazdığım şiiri pencereden atıyorum. her mısrası içimi kanatıyor.
İSTANBULUM SEN ARTIK YOKSUN.
Karanlıkta yürürdüm aydınlığa kavuştum sandım.
Aşk elini eteğini benden çektiğinde uykudan uyandım.
Bir masala daha ne kadar inanmalıydım.
Hoşçakal İstanbul'um
Benim dahi olsa koca dünya, kifayetsiz.
Sen artık yoksun.
Devam Edecek...
(
En Son Sözü Kader Söyler-8 başlıklı yazı
Mecaz Adam tarafından
27.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
