Önüme nefret ile çıkanı
döverim
İnsan insan gibi ise
insan gibi severim
İnsanlara küsüp
sanmayın başım alır giderim
Nar ateşinde yansam da
sabır ile beklerim
O ateşi söndürmez isem
bu dünya bana olur dar
Ah edeni görünce
yüreğim sıkılır ahına çare ararım
Acı dertlerin içine bal
reçel azda neşe katarım
Kattığım neşeyi pazarda
bedavaya satarım
Sanmayın her gece
herkes gibi döşeğimde yatarım
O ateşi söndürmez isem
bu dünya bana olur dar
Dilleri har sözler
yakar görür üzülürüm
O sözlerin karşısında
sanmayın yeni gelin gibi süzülürüm
Dilime güzel sözleri
alır yakan sözleri uçurumlara süpürürüm
Bu gidişat iyi olsun
diye formül arar gece gündüz düşünürüm
O ateşi söndürmez isem
bu dünya bana olur dar
Kul Mehmet’im şükür et
sen bu gününe
Güzelliği al ser sen bu
milletin önüne
Güzelliği bilmeyenin
sok sen o kör gözüne
Hakkı bilen millet ile
sen dön yönün hakkın yönüne
O ateşi söndürmez isem
bu dünya bana olur dar
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-