. 
Yalan deðil birader; kayýþ koptu sonunda.
Köyde terör estirdim; inanmazsan gel de gör.
Baþta Muhtar, kimsenin býrakmadým yanýnda.
Kalaylayýp susturdum; inanmazsan gel de gör.
 
Sansar Raco vardý ya, tam Allah’ýn belasý.
Bu ikindi camiden veriliyor salasý.
Çukurda kemiðini köpekler yalayasý.
Ýbret için astýrdým; inanmazsan gel de gör.
 
Dümbüklerin Mirimo, sýpasýný yollardý,
Sýpa cam indirirken erketeden kollardý,
Nanik yapar, elini edepsizce sallardý.
Kolu kökten kestirdim; inanmazsan gel de gör.
 
“Yakýþýklýyým.” diye hava atardý Þazi.
Her kýzda kalp aðrýsý, her dulda tatlý mazi…
Kaydýna þöyle geçti: “Aþk yolunda Niyazi.”
Yataðýnda kýstýrdým; inanmazsan gel de gör.
 
Haramzade Miþon’a yaðlý zift sývazladým,
Mum ettim hergeleyi, konservelik tuzladým,
Terk edinceye kadar hanýmýný gazladým,
Dünya, ahret küstürdüm; inanmazsan gel de gör.
 
Pantuflacý Cimi’ye giydirdim fýrfýr etek,
Sað gözünü çýkardým, soluna soktum mertek,
Bacaklarýndan asýp, parmaklarýný tek tek
Mengenede kastýrdým; inanmazsan gel de gör.
 
“Dedikodu sultaný Dudu Kadýn ne oldu?”
Dersen, sonunda benden müstahakkýný buldu.
Kýrk parçaya doðradým; elimde dili kaldý.
Ondan turþu bastýrdým; inanmazsan gel de gör.
 
Ortanýn oynak Gül’ü hem pilliydi hem kurma.
Zembereðini kýrdým; teþhis kondu: “kudurma”.
Bir hafta yoðun bakým; ne mola var ne durma!
Ýþkembeden kusturdum; inanmazsan gel de gör.
 
Yedisinden yetmiþe… Aðlattým anasýný,
Kuruttum tarlasýný, daðýttým danasýný,
Alayýnýn boynuna taktým kadanasýný.
Kýrbacýmla pusturdum; inanmazsan gel de gör.
 
Mücella Pakdemir