Hüznün rahmeti ve asýlmýþlýðýn hikmeti,

O ki peyda olan en içli hazan,

Külyutmaz bir ömrün gýyabýnda

Rest çektiðim demli bir yalnýzlýk,

Miadý dolmuþ bir öfkenin gýybeti iken

Ýnkârý yâd ettiðim dünün tekelinde

En hazin reçete.

Gidenlerin ardýndan usulca nifak sokan

Kaderin gizil tehdidi:

Olmak ya da olmamak ki tekeri kýrýk,

Tam takýr bir gönül ki en devrik cümleyi

Teðet geçtiðim ölüm öncesi bir sahtekârlýkla,

Gönülsüz bir iç çekiþ,

Hüznü revnak bir günce:

Aslýmý inkâra yeltenmediðim o hazinede saklý

Tüm mazim, dengini yitirmiþ solun

Nüktesinde týkanýlmýþlýðý nefesin,

Hicap ettiðim sonu kucaklamadan önce

Tanrýdan tek dileðim

Yine de kimselere demediðim.

Hatýratýný yüklendiðim en sakil ve müþkülpesent

Tümceye yýðdýðým ýssýz ve bakir bir gönül güncesi,

Þu devrik günün bitiminde,

Sattýðým bir ömürden arda kalan

Yine de ýskaladýðým gönülsüz bir coþku

Adý aþk adý dost adý yok belki de.

Belki de belirsizliðin hükmünde sefil bir telaþ,

Sakil bir yürek

Ve en görgüsüz acý:

Gönülden bir hutbede kýstýrdýðým anlýk bir hezeyandan

Arda kalan,

Tekerrür eden

Demlendiðim, dertlendiðim ve derlediðim

Günlerden bir sonraki durak,

Sona raðbet etmesem de

Dilimde asla yok tek bir isyan.

Dingin bir tecelli olmasa da hükmü

Ve asýlsýz bir rötuþ yüreðin karaladýðý

Ama asla karalamadýðým yine de zaman zaman

Kandýðým asýlsýz bir suret,

Yine de ne inkâr ne nefret.

Sevebildiðimden de öte,

Sezdiðimden önce yâd ettiðim,

Yankýsý bulutlara çarpýp da

 Gölgelerin çeldiði.

Sýðýndýðým ama sýðdýramadýðým,

Serzeniþi saklý tek bir imgede,

Soyutlandýðým ve baþtan sona aykýrý bir reçete,

Ýsmi, cismi olmayan,

Kýrýk bir aðaç kökünden fýþkýran hayat zerrecikleri;

Sezgilerin de ötesinde vuku bulan üç beþ gölge,

Kýsýk sesini duymazken önceleri,

Baðýrdýðým, bastýrdýðým en büyük darbe.

Dünden öncesi yok ne de sonrasý,

An’ým kayýp, olsa da umudum

Yine yürekte saklý.

Ah ben ki bencileyin yýðdýðým dip dibe,

Ah sen, diyemediðim en sefil hecesin sen aþk:

Tek bir katrede, tek bir hanede gizli

Hele ki doldurulmuþluðu þu boyutsuz haznenin,

Taþýp içinde boðulduðum müridi hüzün,

Tek vazgeçilmezi ömrün paye vermesem de

Payidar bir saðanakta solduðum

Ve soluduðum hutbede kovuþturduðum gölgeye istinaden,

Seðirttiðim yüreklerin çeperi iken

En hazin darbede ölgün bir ömrün

Elde kalan son hükmü.

Bilip bilmeden rast geldiðim en ölümcül hücre

Yine içinde devinmekten yana yakýla

Seðirttiðim onca tufandan yürekte asýlý kalan;

Gömüt bildiðim ve yüz sürdüðüm,

Ansýzýn peþine düþüp iz bildiðim,

Seyri ki cefa yüklü,

Sormadým kimseye oysa:

Sefasý nerede saklý.

Yine de baþladýðým bir ömrü payidar kýlan

Þükür dolu gönlün pervazýnda

Soluklandýðým anlýk bir durak

Ve elimde kalan son yaprak,

Dünden arda kalan son ganimet:

Çözemediði bir bulmacanýn en asil karesi,

Aþka delalet.