şevkimizi gören düşman kıskanır
can olalım dedik var yan dediler
kan kan dediler
kavil olup cana ulaşamadım
sen halden bilmezsin git sen dediler
san san dediler
insan benlikle mest olur muamma
kendi halin görmez kızar o amma
bir adım at sende geride kalma
halden anlamazsın diyen bak bittiler
can can dediler
kucaklarız elbet kara toprağı
geride kalır ah tütmez ocağı
adımlar atarken tutmaz bacağı
o bitip gidenler eyvah dediler
ah ah dediler
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
San: Ün, şan, şöhret
