Benimle Kerpiç Yaptılar
(Menkıbelerden Ders Almak)
Selamsız ağlayarak dünyaya geldik
Nefsimize dünyanın malına kandık
Dünya bizim olacak sandık yanıldık
Ahiretimizi unuttuk kaldık
Kazandığımızı hak yolunda harcamadık
Yolda kaldık
Bir metrelik mezara girip
Tekrar toprak olacağımızı unuttuk
Dünya bu idrak edenlerle etmeyenlerin belli olduğu bir elek
Kazananla kaybedenlerin yarıştığı bir kulvar
Buyurun bugün bir eve misafir olalım
Gereken dersimiz ne ise onu alalım çıkalım
Zenginlerden birisi ölür
Bir köşk ile iki oğlu kalır
Köşkü taksimde anlaşamazlar
İnsanoğlu hırsına yenik düşen
Yanılmak için çabalayan
Payına düşene razı olmayan
Hepsi benim olsun diye zorlayan
Başkalarına hayat hakkı tanımayan
Bazen kör cahil hakkına razı olmayan insan
O arada tartışırlarken
Duvardan bir ses geldi
Benim için birbirinize düşman olmayınız
Ben bir padişah idim
Çok yaşadım
Mezarda yüz otuz sene kaldım
Sonra, toprağımla çanak çömlek yaptılar
Kırk sene evlerde kullandılar
Kırıldım
Sokağa atıldım
Sonra, benimle kerpiç yaptılar
Bu duvarın inşasında kullandılar
Birbirinizle dövüşmeyiniz
Siz de, benim gibi olacaksınız dedi
Şaşırdılar
Kavgaya ara verdiler
Bir kenarda oturup düşünmeye başladılar
Lakin düşünmek ne mümkün
Sonlarının toprak olacağı gerçeği
Dünyanın yalan olduğunun acı hakikati yaktı yürekleri
Yürekte dünya için yalanı kor alev ateşi taşımak
Önüne geleni yakmak
Yalan dolanla arkadaşlık kurmak
Baki olan ahireti unutarak
Boşa oyalandıkları gerçeği ile uyandılar
Zaten vardı evleri
Yıkmamaları gerekirdi gönülleri
Süslemelilerdi üç günlük geçen günleri
Anladılar acı olan tatlı gerçeği
Çıktılar evden vardılar fakir olan komşularının yanına
Kirada otururdu durumu iyi değil yakan kordu
Evi verdiler ona bedavaya
Bu can sende olduğu müddetçe otur dediler
Sen bu dünyadan gidersen
Kim sağ kalırsa çocukların eşin bize emanet
Sevincinden gözyaşı seline boğuldu komşusu
Allah ne muradınız varsa versin dedi
Zaten muratlarına ermişlerdi o anda
Bu âlemi bir damla mutlulukla doldurmuşlardı
Daha öncesinde yalan peşinde boşa koşmuşlardı
Şimdi küçük ama büyük bir iyilikle çok mutlu olmuşlardı
İyilik bu dünyada her kulun kapısında bekler
İdrak eden alır onunla dünyayı gönülleri süsler
Mezarını ahiretini beraberinde süsler gider
Dünyayı mezarını ahiretini süsleyenlerden olalım
Mutlu mesut yaşayalım mutlu ahirete doğru yol alalım
İyilikle merhametle ummana dalalım
Merhameti imanı gönlümüze alalım
Muhtaç olana yardım için varalım
Yardım için maddi gücümüz yoksa
Derdine ortak olalım
Akan gözyaşını silerek cana can olalım
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
