Aşkın Penceresinden Bakıyordum

 

Giderken arkandan koşamadım

Yığıldım kaldım ayrılık sözlerinin rüzgarında

Anlayamadım anlamsız kelimelerinin şiddetli tokadını yiyince

Bilemedim gideceğini terk edeceğini

Seni seviyorum deyince çekip gideceğini o an

Yanağından bir buse almadan

Saçlarını son bir defa koklamadan son defa

Gözlerinde gönlünde son defa gezinemeden

Nedensiz bir neden yüzünden

Arzularının heveslerinin peşinden

Çığlıklarımı duymadan bir yabancı gibi gittin

Gittin ve bittin yıkıldım kendime geldim

Ölümü öper gibi ayrılığa koştun

Güllerimi çiğneyerek soldurarak gittin

Giderken gitmedin gitmeden kendini bitirdin bende

Sen bahar aylarını terk ettin de gittin

Gönlümdeki merdivenleri kırdın

Ben inşa ettim

İnşa ederken ne aptalmışım dedim

Ama sen anlamazsın neden dediğimi

Anlamanı da beklemem boşuna

Ne giderse hoşuna o gelsin başına

Çalıntı bir hayatın peşindesin

Hayatları çalarak yaşıyorsun

Çalarken yıkıyorsun habersiz kalıyorsun

Aslında kendi hayatını

Mutluluğunu

Gülüşünü çalıyorsun da haberin yok

Sana anlatsam da anlamazsın

Kuşku dolu bakışlarınla bana bakmanı kaldıramam

Ama terk edişini kaldırdım

Seni bomboş kuyuların içine attım unuttum

Aşka değer vermeyeni sevmek aptallıktır

Güneşime gölge olanı hiç sevmem

Bunca yıl kahrını çektimse

Belki güneş gibi gönlümde açarsın dedim

Bekledim

Umut ettim

Ama olmadı

Olmayan olmayınca olmuyor

Dolanın dibi delik ise dolmuyor boşa akıyor

Sana bunları ben diyemedim

Dinlemezdin biliyordum

Gözlerindeki şiddeti görüyordum

Gönlündeki gizli kaçışının 

Ayak izlerinin sesini duyuyordum

Ama sana söyleyemiyordum

Söylesem de beni hiç dinlemiyordun küsüyordun

Sokak lambaları gibi sönüyordun sabahın ilk ışıklarında

Bir daha yanmıyordun ışık olmuyordun karanlığa

Söyleyemiyordum

Dinlemeyeceğini biliyordum

Çok biliyorsun diyordun

Çok bilmiyordum

Aşkın penceresinden bakıyordum

Aşkın gözlüğü ile gözleri ile bakıyordum hissediyordum

Sessizce benden kaçışının

Sessiz ayak seslerini gönlünde duyuyordum

Bilmiyordum görüyordum

Hissediyordum

Gönlündeki kaçışın telaşını

Aşkımı sevmeyişini

Kendine buyruk

Arkanda bir kuyruk olanı

Senin için aşkla coşanı

İstemiyordun

Kırarken toplamıyordun

Yakarken bir damla su ile söndürmüyordun

İşte bu nedenle söyleyemiyordun

Küsüyordun

Kaçıyordun

Kendi karanlık gölgende karanlıkta bekliyordun

Şimdide o karanlığına koşuyorsun koş

Kendi yasınla yaşamayı çok seviyorsun uğurlar olsun

Başkada hiçbir şeyi sevmiyordun sen

Mehmet Aluç © Kul Mehmet

( Aşkın Penceresinden Bakıyordum başlıklı yazı kul mehmet tarafından 24.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu