Aşkın Penceresinden Bakıyordum
Giderken arkandan koşamadım
Yığıldım kaldım ayrılık sözlerinin rüzgarında
Anlayamadım anlamsız kelimelerinin şiddetli tokadını yiyince
Bilemedim gideceğini terk edeceğini
Seni seviyorum deyince çekip gideceğini o an
Yanağından bir buse almadan
Saçlarını son bir defa koklamadan son defa
Gözlerinde gönlünde son defa gezinemeden
Nedensiz bir neden yüzünden
Arzularının heveslerinin peşinden
Çığlıklarımı duymadan bir yabancı gibi gittin
Gittin ve bittin yıkıldım kendime geldim
Ölümü öper gibi ayrılığa koştun
Güllerimi çiğneyerek soldurarak gittin
Giderken gitmedin gitmeden kendini bitirdin bende
Sen bahar aylarını terk ettin de gittin
Gönlümdeki merdivenleri kırdın
Ben inşa ettim
İnşa ederken ne aptalmışım dedim
Ama sen anlamazsın neden dediğimi
Anlamanı da beklemem boşuna
Ne giderse hoşuna o gelsin başına
Çalıntı bir hayatın peşindesin
Hayatları çalarak yaşıyorsun
Çalarken yıkıyorsun habersiz kalıyorsun
Aslında kendi hayatını
Mutluluğunu
Gülüşünü çalıyorsun da haberin yok
Sana anlatsam da anlamazsın
Kuşku dolu bakışlarınla bana bakmanı kaldıramam
Ama terk edişini kaldırdım
Seni bomboş kuyuların içine attım unuttum
Aşka değer vermeyeni sevmek aptallıktır
Güneşime gölge olanı hiç sevmem
Bunca yıl kahrını çektimse
Belki güneş gibi gönlümde açarsın dedim
Bekledim
Umut ettim
Ama olmadı
Olmayan olmayınca olmuyor
Dolanın dibi delik ise dolmuyor boşa akıyor
Sana bunları ben diyemedim
Dinlemezdin biliyordum
Gözlerindeki şiddeti görüyordum
Gönlündeki gizli kaçışının
Ayak izlerinin sesini duyuyordum
Ama sana söyleyemiyordum
Söylesem de beni hiç dinlemiyordun küsüyordun
Sokak lambaları gibi sönüyordun sabahın ilk ışıklarında
Bir daha yanmıyordun ışık olmuyordun karanlığa
Söyleyemiyordum
Dinlemeyeceğini biliyordum
Çok biliyorsun diyordun
Çok bilmiyordum
Aşkın penceresinden bakıyordum
Aşkın gözlüğü ile gözleri ile bakıyordum hissediyordum
Sessizce benden kaçışının
Sessiz ayak seslerini gönlünde duyuyordum
Bilmiyordum görüyordum
Hissediyordum
Gönlündeki kaçışın telaşını
Aşkımı sevmeyişini
Kendine buyruk
Arkanda bir kuyruk olanı
Senin için aşkla coşanı
İstemiyordun
Kırarken toplamıyordun
Yakarken bir damla su ile söndürmüyordun
İşte bu nedenle söyleyemiyordun
Küsüyordun
Kaçıyordun
Kendi karanlık gölgende karanlıkta bekliyordun
Şimdide o karanlığına koşuyorsun koş
Kendi yasınla yaşamayı çok seviyorsun uğurlar olsun
Başkada hiçbir şeyi sevmiyordun sen
Mehmet Aluç © Kul Mehmet