Ecdadın Zaferleri
Ecdadım savaşta yıldırım gibi koşardı
Bindiği küheylan koşarken şaha kalkardı
Gönlündeki imanı çelikten bir kale kim
yıkardı
Yıkılırken bir bir düşmanlar gölgesinden
kaçardı
Bu vatan onlardan şaha kalkışlarıyla
emanet
Düşman toprağını çiğneyemez alır payını
ederse hıyanet
Şahlanmış hala koşuyor vatan toprağında
cümle mübarek
Yıkılırken bir bir düşmanlar
gölgesinden kaçardı
Eğdirtmedi başımızı ecdadımız düşmana
karşı
Hala bizde koruruz ecdadın bıraktığı
barışı
Vatan bayrak hala gönlümüzde sürdürürüz
yarışı
Yıkılırken bir bir düşmanlar
gölgesinden kaçardı
Tek silahı imanıyla vardı bir süngüsü
Düşman gelirken düşman değildi it
sürüsü
Hepsinin serildi toprağa bir bir leş
ölüsü
Yıkılırken bir bir düşmanlar gölgesinden
kaçardı
Küheylan şahlandı geçilmez dağları aştı
Düşman bu imanla vatan aşkını gördü
kaçtı
Bir an galip gelen düşman nasıl yenildi
şaştı
Yıkılırken bir bir düşmanlar gölgesinden
kaçardı
Düşmanın vicdanı karalı vicdanı yok ağzı
salyalı
Ecdadın her adımları her an dualı
Vatan için şehadete koştu hepsi gözü
kapalı
Yıkılırken bir bir düşmanlar gölgesinden
kaçardı
Yaşanıyordu sanki savaşta bir mahşer
Cennete şehadetle koştu ölen tüm nefer
Yok, edildi düşman var mı denildi başka
sefer
Yıkılırken bir bir düşmanlar gölgesinden
kaçardı
Mehmet Aluç © Kul Mehmet