Dikiþ Tutmaz

Sarmayla dikmeyle dikiþ tutmaz açtýðýn yara

El gün içinde beni düþürdün sen böyle dara

Beni terk ettin gittin geçtin mi þimdi kâra

Kanayan gönlüme atarým yüzlerce dikiþ tutmaz

Aradýðýn mutluluksa bu yaptýðýnla seni bulmaz

Uykularým haram gecelerim haram beni uyutmaz

Ben unutmaya çalýþtýkça hatýralar yakamý býrakmaz

Hatýralar güzelde beni sen gibi sarýp sarmalamaz 

Kanayan gönlüme atarým yüzlerce dikiþ tutmaz

Aradýðýn mutluluksa bu yaptýðýnla seni bulmaz

Ýnsan alýþýyor her þeye lakin ayrýlýk çok zor

Tutmaya çalýþsan tutulmaz eli gönlü yakar kor

Ah sen gel bu acýyý çekmeyene deðil birde çekene sor

Kanayan gönlüme atarým yüzlerce dikiþ tutmaz

Aradýðýn mutluluksa bu yaptýðýnla seni bulmaz

Bu ayrýlýðýn acýsýna bir merhem ararým bulunmaz

Gece gündüz deliler gibi aðlarým buda çare olmaz

Hangi yöne dönsem ayrýlýk Vuslat hemen gelmez

Kanayan gönlüme atarým yüzlerce dikiþ tutmaz

Aradýðýn mutluluksa bu yaptýðýnla seni bulmaz

Çalýþmayla bu ayrýlýða çareler bulunmaz

Bu hasret acýyla gece gündüz yol alýnmaz

Bu hasreti çekmekten baþka bir yolda bulunmaz

Kanayan gönlüme atarým yüzlerce dikiþ tutmaz

Aradýðýn mutluluksa bu yaptýðýnla seni bulmaz

Otur bu acýyý çek aðla ya terk et bu dünyayý

Parayla da mutluluk olmuyor ki veresin parayý

Alnýmýza sürdük elden ne gelir bu silinmez karayý

Kanayan gönlüme atarým yüzlerce dikiþ tutmaz

Aradýðýn mutluluksa bu yaptýðýnla seni bulmaz

Susmak çare deðil kaçmak hiç çare deðil

Kul Mehmet’im sen deme bu ayrýlýk layýk deðil

Gel bu ayrýlýðýn önünde saygý ile sende eðil

Kanayan gönlüme atarým yüzlerce dikiþ tutmaz

Aradýðýn mutluluksa bu yaptýðýnla seni bulmaz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet