Çeliþki, hep çeliþki, dünya denen bu âlem,

Yaþanan dramlarý yazmaktan aciz kalem!

Manasýný kaybetmiþ, keyfiyetsiz kemiyet,

Hiçliðin rüzgârýnda, savrulan bir cemiyet!

Egemenlik maddede, hüküm zahire göre,

Ne niyet ne de süreç, her þey ahire göre!

Anlamaya çalýþmak, yokluða mahkûm gayret,

Sonunda bize kalan, saç baþ yolduran hayret!

Konuþsan dinleyen yok, konuþmasan olmuyor,

Ýnsanlýk Susuz çeþme, kova koysan dolmuyor.

Yarým kalmýþ þarkýlar, beklerken dudaklarda,

Dikenlerden derlenmiþ, demetler kucaklarda.

Kanayan sinelerle, boynun bükmüþ kafeste,

Yürekler dertli bülbül,  ah çeker her nefeste.

Muhatap bulamazken, dilden dökülen sözler,

Gönüllerde meramlar, beyhude fýrsat gözler.

Söylenmedik duygular, derinden inlemekte,

Ancak gör ki yalnýzca, saðýrlar dinlemekte.

Susmak mýdýr doðrusu, sessizce karýlmak mý?

Tek kurtuluþ yolumuz, cellada sarýlmak mý?