Bir edimden öteye gitmez dediklerim.

Derleyip de yola sokamadýðým sayýsýz akýl oyunu.

Zafiyeti belki de hassas ve yorgun kalbin ve kerelerce dinlesem de ezberleyemediðim onca þarký.

Ne çok roman adý bende saklý.

Ne çok insan yürek yarasý ibareli ama içi boþ evlerde yankýlanan ayak seslerimin hadým ettiði yalnýzlýk kadar da kör kuyulara hapis.

Kara sabahlar…

Aydýnlýk geceler…

Issýzlýktan nasibini almýþsan bir kez ve devamýný getirmediðim onca hayat þarkýsý: Ýçindeki gizli özneleri evrene mal etmiþ, aþký derine saklasa da saklayamadýðý zulüm yine bir edimde saklý ama menþei kayýp bir belgeymiþçesine onaydan geçtiðine dair hiçbir ibare koymaz iken Yaradan.

Saklý nidalarý yüklenip gecenin bir vakti nara atan düþ bekçileri: Hani, olur da gelip insafa yüklenir tüm dertlerini ahvalinin.

Sancýdan ölse de doðurmakla mükellef sayfalarca ihbar mektubu: Bir cümleden diðerine seðirtmekle mümkün aslýnda baðlý basiretin kilidi ve tüm hüsraný yine tek bir gülümsemeye sýðdýran yeni doðmuþ bebek saflýðýnda iken þafaðýn kýzýlý, yüreðin batýlý ve aþkýn cafcaflý isyaný.

Ýþte bir gün daha girdi torbama ve yine çöktü gecenin bulutlarý oysaki gökyüzü ýþýl ýþýl hele ki dolunayýn cüssesi iken sükûtun dengi o eþsiz sarý ýþýk ve yürekte saklý tuttuðum niyazý yudumlarken usul usul tüm gölgelere rest çekip sahip çýkýyorum gölgeli yalnýzlýðýma. Asýlsýz bu kez. Yanýtsýz olduðunu bile bile soruyorum ayný soruyu: Olmazýn oluru bir beyanata sýðdýrmýþken o marazi sevdayý akýllanmaz baþýmýn cezasýný yüklenmekten bihaber iken bedbaht bir yüklemi dâhil ediyorum cümlenin sonuna:

Kayýp oysa. Cümle de kayýp aþk da.

Sonsuz bellediðim her þey kayýp.

Sýraya koyduklarým, hepten alt üst.

Kanýksamaktan ötesi…

Ötesizliðimin külfetinde rehin tutulduðum tek bir cümle: Islak, kaygan, varlýðý hicap yüklü bir o kadar sýkýlgan…

Aklýn hangi maðarasý ise börtü böcek kaplamýþ o rahvan zeminde takla atmak kadar da akla zarar üstelik cenup bir yenilgiyi sýrtlamak hem de en akýlsýz imde takýlý bir zihniyetle tüm zaafýmý boca ettiðim þu akýlsýz kalem. Ki yanýldýðýmdan da öte yanýlsamayý göz ardý ettiðim. Bildiðimi es geçip bilmediklerimi özümsemek adýna tüm rahvan cümleleri dost bellemek hem de ne için? Ne siz sorun ne de ben söyleyeyim mi yoksa atacaðým sönük bir kahkahaya yüklediðim hüznün defolu geçmiþi. Hem de ne!

Mizacýn yoksun bir nüansý aslýnda tüm olup olan. Desem ki…

Deseniz ki…

Demek istediðimden öte denmesini istemediðim ne ise.

Densiz bir sýfatý buhran belleyip tepe üstü çakýlmaktan da öte.

Sancýlý hem de nasýl.

Sargýlý bir benlikten arda kalan da iþte bu kadar olur hem de sorularý yadsýyan bir kalabalýktan ziyade önyargýlarýna sýký sýkýya baðlý. Artýk ne hikmetse.

Düðümü çözebilmek pek de olasý deðil zira denemediðimi kim söylediyse buyursun el versin ve sayýsýz detayda kaybolmanýn aðýrlýðýný duyumsasýn üstelik kaldýrabileceði tek bir hükmü korkmadan fýsýldayabilirim kulaðýna.

Sakýncalý ikilemlere yol verdikçe ardý ardýna gelen o zincirleme kazanýn müsebbibi olarak fazlasýyla efkâr bastý. Ne gam… Ne kolay oysa demeyi inanýn ki çok isterdim lakin zorluðun skalasýnda hangi aklý evvel seçenek ise çoktan kullandým ben hakkýmý.

Zihniyetler kurcalarken aklýn ýrmaklarýný hem de alabora ederken tüm gerçekleri inanýn ki süt liman bir denizde boðulmak fazlasýyla mahrem bir istem olurdu üstelik kimselerin olmadýðý ve cafcaflý bir ölüm.

Sondan baþa sayarken çubuklarý ve boca ederken pembeyi siyaha, nasýl bir istila ise artýk bu renk cümbüþü tüm farkýndalýðýmla yineliyorum çaðrýmý.

Yolunuz düþerse hüzne tüm fitne fücur ihtimalleri göz ardý edin ve sadece bekleyin hem de tüm ýsrarýnýzla. Bilin ki yeni gün de yakýn en az ölüm gerçeðinin her daim ýskalama gerçeðini akýlda tutup umutla yürürken þafaðýn kýyýsýnda.