Yalan Oldum Gidiyorum
Bakıyorum yalan olan
dünyaya yalan gözlerle
Sözü yalan niyeti
bakışı verdiği yalan özlerde
Ne söylesen anlatsam
derdimi dinleyen yok
Yalan geldim yalan
dünyaya yalan oldum gidiyorum
Bir canlı gibi geldim
yaşarken ölüye döndüm
Yaşarken ben nasıl bir
bakan garip kördüm görmedim
Emanet canı tatlı bir
huzurla gezdiremedim şaşırdım
Yalan geldim yalan
dünyaya yalan oldum gidiyorum
Acep beleşe mi sattım
bu hayatımı canımı
Aç kaldım garip kaldım
ucuza sattım yanıldım kaldım
Yanlış yolda yanlış ata
bindim yanlış yola doğru gittim
Yalan geldim yalan
dünyaya yalan oldum gidiyorum
Gönül bağımda gül
yetiştirmedim dikenleri sevdim
Elime batan dikenleri
gül sandım nefret ettim durdum
En sonunda yanlış yola
gittiğimi gördüm dönemedim kaldım
Yalan geldim yalan
dünyaya yalan oldum gidiyorum
Gelip beni dövenlerden
hesap sormadım
Ağlayarak geldim
ağlayarak gidiyorum sesimi çıkarmadım
Meçhule gidenlerle
gezdim en sonunda meçhul oldum
Yalan geldim yalan
dünyaya yalan oldum gidiyorum
Bakıyorum kendime
hayatıma kendimi övemiyorum
Kendime kızsam da kendimi
şimdi haklı göremiyorum bin beterim
Kendime ne yeterim nede
çekip bu illerden giderim kala kaldım
Yalan geldim yalan
dünyaya yalan oldum gidiyorum
Kul
Mehmet’im yaşarken kendi elinle rezil oldun
Mutluluğu
aramadın sen mutluluğu bulamadın soldun
Arzuların
peşinde kendin için koştun sonunda havanı aldın
Yalan
geldim yalan dünyaya yalan oldum gidiyorum
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet