Al Götür Beni Sende
Akşamın karanlığı
gibi çalma kapımı
Doğan o güneş gibi
doğsan bu gönlüme sen
Karanlıklar götürür
seni benden canımı
Al götür beni sende
türkü kokan illere
Hep sen çıksan yoluma
sarılsam ben boynuna
Sana ait kokunla
girsem senin koynuna
Dağların yaylaların kokan
aşk kokusuna
Al götür beni sende
türkü kokan illere
Tahtını kur bu gönül
bağıma haydi durma
Ayrılığın hançeri ile
sırtımda vurma
Ayrılık düşlerini
benimle sakın kurma
Al götür beni sende
türkü kokan illere
Bir an sensizliğin de
yakar acı Zehir’i
Vuslat varken yanına
alma sakın tehiri
Aşamam sensiz hayat
denilen bu Nehir’i
Al götür beni sende
türkü kokan illere
Beraber seyredelim
seninle bu âlemi
Gönülleri hep yazsın
bırakma o kalemi
Benliği yıkmaz isek
yıkarız bu âlemi
Al götür beni sende
türkü kokan illere
Kör isek hislerimiz
bizimle kör olmadı
Bu nefretle kin bize geldi
gavur inadı
Ağzımızda kalmadı
insanlığın o tadı
Al götür beni sende
türkü kokan illere
Kul Mehmet’im varalım
seninle gülmelere
Bir adım atalım da
varalım sevmelere
Yıkalım küslüğü de varalım
gönüllere
Al götür beni sende
türkü kokan illere
Mehmet Aluç-Kul
Mehmet