Çiziversem hayallerinin
içine güzel bir dünya
Yalansız savaşsız
bahardan bir dünya gözlerinde
İçinde sen
ve gülen insanlar
Mutlu koşan
oyun oynayan çocuklar
Karşıda size
gülümseyerek bakan ben
Bana koşarak
gelen sen ve yarınların
Çizebilir miyim
gerçekten çizilir mi?
Pembe
panjurlu evin odasındayız
Bahçemizde çiçekler
ve öten bülbüller
Olabilir mi
çizsem karalayan silen çıkar mı?
Ben çizeceğim
silen olursa ben onu silerim
Gönlümde sen
varsın hayallerin
Gülüşlerinle
beraber ben varım
İzin verir miyim?
Vermem izin sen
rahat ol sevgilim
Nefret ki
öldüren bir duygu şeytana has bir duygu anında silerim
Gülümseyen insanlar
gönülden seven
Can evinden
arkasında yani sırtından vurmayan insanların olduğu
Bir dünya
çiziyorum işte
Yarınları inşa
ederek kurmaya layık
Yıkarak inşa
edilenleri yıkan
Nefret gözleri
ile insanlıktan nasibini almışları siliyorum
Merhameti gülüşlerde
çiziyorum
Ağlamayanların
gülen gözlerini
Anne babaların
evlatlarına sarılışını
Çocukların yetim
kalmayışındaki parıltıyı
Çocukların oyunlarındaki
heyecanı coşkuyu
Anne babasına
el sallarken çiziyorum renkli kalemlerle
Siyah yazan
kalemi attım onunla çizmiyorum
Yıkıcı vakit
için gönülleri dünyayı yıkmaya koşanların karanlık gözleri gibi
Kara olan
kalemlerle çizmiyorum
Zamanın o
görünmeyen hatta hiç bilinmeyen
Gülümseyen yüzünü
çizebiliyorum güzel insanların arasında iken
Oysa şimdiye
kadar zamanı ezip yıkan geçen olarak tanımışken
Gülümseme ne
güzel yakıştı yüzüne
Kör bıçak gibi kör tırpanla gezenleri,
sancılar içinde bırakarak siliyorum
Güzelliğe bürünmüş dünyayı insanı baharı,
yarını çiziyorum gülümsüyorsun
İnsanı hayatı dünyayı önemsemeyen ihmal edenleri,
atıyorum karanlık kör kuyulara
Farkına vardım
güzellik kalemsizde çizilirmiş
Bak gülümsediniz
güzellikler çıktı meydana
Silindi tüm
kötülükler ile kötülük peşinde olanlar
Söylersek geleceğe
doğru güzel sözleri sevgiyi kardeşliğin türküsünü
Mutluluğu gölgeleyen
gölgeler düşerken yüzlerden dünyamızda
Ben mutlulukla
gülümseyerek sizlere bakıyorum
Sizlerin gülümseyerek
baktığı gibi
Güzellik ölmeli
diyenlerin leş kokularını silerken
Güzellik ölmez
insanlık tamamen ölmeden
Mehmet Aluç-Kul Mehmet