Dolaşma gönül kenarına yaklaş
Her daim üste çıkma haydi uzlaş
Bir gün yıkılır bu sağlam beden
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Gül olursan bülbül konar gülüne
Hakkın hak sözünü al sen diline
Zaten gideceksin bir gün yerine
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Gönül adamı ol ki seni sevsinler
Gönülden gülen adam desinler
Sen gidince arkanda üzülsünler
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Cahil olan insana her an kincidir
Bu onun cahil olan tek inancıdır
Ölümü bilmez o çalanla talancıdır
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Pişman olursun kıymet bilmezsen
Güzel günü dünyada görmezsen
Giderken sevilmeyi bilmezsin
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
İnsanlığıyla yaşarken sevmedi
İnsanın kadir kıymetini bilmedi
Güzel yola nedense hiç girmedi
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Sevilir yiğidin güzel olan merdi
İnsanlıktır onun hep derdi
Güzel günleri oda gördü
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Âşık ol Gönül’e sen gibi insana
Uğra durma gönül denen hana
Ulaş darda kalmış her cana
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Dünyaya gelinmiyor bir daha
Dünyada yaşayalım o geniş bir saha
Bu gönül yayladır değil bir vaha
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Tütsün gönüldeki evdeki ocak
Açalım insanlara bizler kucak
Bu bedendeki dil bir gün susacak
Anlaşamadığın kim
varsa anlaş
Birbirimizi sevmeden geçilmez sırat
İnsan gönlüne doğru sürülsün kırat
Ekşi eşki bakmasın insana surat
Anlaşamadığın kim
varsa anlaş
Ecel gelir her kulu tek tek yoklar
Kapanır açık olan sarmayan kollar
Hesap verir giden unutmayın kullar
Anlaşamadığın kim
varsa anlaş
Kul Mehmet’im sevdayı mısrada
yazdın
Gönlün kıymetini bildin sende
anladın
Gönülden severken işte sende
canlandın
Anlaşamadığın kim varsa anlaş
Mehmet Aluç-Kul Mehmet