Beni sevmedin bir gün sen özenle
Yaklaştım sana ben gönülde güzellikle
Bir gülüşünle gönlümü hoş edemedin
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Yıkıldım bende sana gülümserken
Hiç acımadın bana sen terk ederken
Gitme dedim sana ben giderken
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Pişmanlığınla solar gelirsin dedim
Sen gittiğinden bu yana hiç gülmedim
Ben seni severken sen hiç sevmedin
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Ben sana bir ömür mutluluk dilerken
Sen yüzün dönüp bana hiç gülmezken
Hayatım bir anda yok olup giderken
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Ben senin gönlüne gülleri eken
Bir bülbül gibi gönlünde seken
Sen bu aşkımıza elveda derken
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Gönlünde vardı hep karaçalı diken
Her kapısına geldiğimde batan gülmeyen
Beni bir damla sevmeyen hor gören
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Yaptıkların için sana dedim çok ayıp
Onca sevgim emeklerim oldu kayıp
Sen beni sevenden görmeyen sayıp
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Beni can evimden sen yakalayıp
Yalandan güldün beni anlamayıp
Üç gün yanımdan kaçan durmayıp
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Ben hayran olurdum baksaydın bakışına
Hiç değer kıymet vermedin yalvarışıma
Alışamadım fırtına gibi esen anlayışına
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Kul Mehmet’im bir gün pişman olup
geleceksin
Beni eski seven olarak sen görmeyeceksin
Ağlasan sızlasan da gönlüme girmeyeceksin
Yaklaşmadın bana gönlündeki sevginle
Mehmet Aluç/Kul Mehmet