Eylül Deyince
EYLÜL DEYİNCE
Umursar mı sandın ey şaşkın, ruhunu bu sonbahar,
Yüreklerden tüter pişmanlık, her yerde eylül kokar.
Bir kokudur ki hem bilir herkes, hem de bilmezden gelir,
Bu kokunun ardından ne sevgiler biter, ne acılar yükselir.
Gözler görmekten vazgeçer, yürek dese de aksini,
Eylülde parçalanır her yürek, susturamazsın sesini.
Bütün yaz uyuyup uyuyup uyanırken uykudan,
Bilemezdin sonunu eylül kapını çalmadan.
Bilirsin yalnız doğdun ve yalnız yaşamaktasın,
Sevdalarda boynun büyük hep eylülü aramaktasın.
Son bahar son hüzün olsun, istese de yüreğin,
Sevmekten boynun bükük kırılmıştır bileğin.
Sordun mu hiç kendine neden eylül, neden hüzün,
Neden ağlar insan, neden anlamsızlaşır sözün.
Yine eylül kapında ve sen yine ağlamaktasın,
Var olmayan sevginin yine yasını tutmaktasın. (
Eylül Deyince başlıklı yazı
MESUT ÇİFTCİ tarafından
23.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
